Przejdź do treści

Uniwersytet Śląski w Katowicach

  • Polski
  • English
Instytut Pedagogiki
Logo Europejskie Miasto Nauki Katowice 2024

O dr Urszuli Kamińskiej wspomnienie

08.04.2020 - 21:02 aktualizacja 08.04.2020 - 21:02
Redakcja: tomaszhuk

O dr Urszuli Kamińskiej wspomnienie

W poniedziałek 6 kwietnia br. dotarła do mnie bolesna wiadomość – dr Urszula Kamińska (1940–2020) odeszła od nas na zawsze. Moja Nauczycielka Akademicka, nasza Koleżanka, Przyjaciółka.

 

Z Wydziałem Pedagogiki i Psychologii UŚ była związana niemal od chwili jego założenia w  1976 roku. Zatrudniona przez Dziekana Wydziału doc. dr. Henryka Gąsiora w komórce planowania dydaktyki szybko dała się poznać jako niezwykle utalentowana osoba, inteligentna i sprawna w swoich działaniach, delikatna i uprzejma w relacjach z ludźmi. Te Jej talenty mogliśmy poznać, nie do końca mając świadomość jakich cudów organizacyjnych dokonuje.

Kiedy zaczęła pracę na stanowisku naukowo-dydaktycznym w Katedrze Pedagogiki Społecznej prof. Andrzej Radziewicz-Winnicki przydzielił jej zadanie planowania dydaktyki w Katedrze – 27 osobowym zespole ludzi. W planowaniu, jak w soczewce, skupiają się interesy, pragnienia, możliwości, spływają zadania i życzenia. Niemal węzeł gordyjski, a na pewno praktyczny wymiar polityki dydaktyczno-naukowej Katedry był w rękach, a raczej w głowie Urszuli. Podpowiadała, doradzała koleżankom i kolegom, wręcz projektowała kierunki rozwoju. A jednocześnie prowadziła zajęcia ze studentami. Była nie tylko nauczycielką, ale wychowawczynią – w  pełnym tego słowa znaczeniu. Kiedy prowadziła studentki z wizytą do domu dziecka to elegancja zachowania (podpowiedź kwiatów, podziękowań) była wzorem form, jakich należy przestrzegać i o których nie pisze się w podręcznikach akademickich.

 

Doktor Urszula Kamińska była postacią, która budziła powszechny respekt, właśnie ze względu na elegancję. Miłośniczka piękna, łączyła piękno wewnętrzne z zewnętrznym. Była damą, intrygowała swoją osobą, zaciekawiała strojem, była jak kolorowy, rajski ptak w siermiężnej rzeczywistości Polski Ludowej. I później także.

 

W 1987 roku wyjechała na studia doktoranckie do Pragi. Przygotowanie dysertacji doktorskiej, w skróconym czasie, w atmosferze odczuwanej, nadciagającej wichury ustrojowej, wymagało potężnego wysiłku. Zdążyła jednak. Praca pt. Porównanie systemów opiekuńczych Polski i Czechosłowacji, w języku czeskim napisana i obroniona na początku 1989 roku, była podstawą uzyskania stopnia naukowego doktora na jednym z najstarszych i najznakomitszych uniwersytetów Europy – Uniwersytecie Karola w Pradze.

 

Ten obszar pracy naukowej, zagadnienia systemu opieki nad dzieckiem i jego wychowania, były Jej doskonale znane. Długoletnia praca w domach dziecka, przed rozpoczęciem kariery akademickiej, jak również w jej w trakcie (Dom Dziecka w Gliwicach nr 1, przy ul. Toszeckiej), czyniła z dr Urszuli Kamińskiej ekspertkę. Była nie tylko rzadkim wówczas typem pracownika w naszej Katedrze, ze względu na stały kontakt z praktyką, ona była w awangardzie opieki nad podopiecznymi domu dziecka. Współtworząc grupy usamodzielnienia, przybliżała tę formę wychowania podczas wystąpień konferencyjnych oraz w artykułach naukowych. Owocem jej pracy naukowej były książki: Zranione dzieciństwo. Wychowankowie domu dziecka mówią, 2000, Wychowawcza i edukacyjna rola domu dziecka w Polsce, 2010, czterokrotnie wznawiany  skrypt akademicki Zarys metodyki pracy opiekuńczo-wychowawczej w rodzinnych i instytucjonalnych formach wychowania. Doktor Urszula Kamińska była znakomitą nauczycielką akademicką, cenioną i lubianą przez młodzież. Wykładała i prowadziła seminaria nie tylko na Uniwersytecie Śląskim, z którym związała całą swoją akademicką karierę, ale i w Kolegium Nauczycielskim w Bytomiu, a także w Wyższej Szkole Pedagogicznej Towarzystwa Wiedzy Powszechnej (obecnie im. Janusza Korczaka) w Warszawie, na Wydziale Nauk Społeczno-Pedagogicznych w Katowicach. Wielokrotnie nagradzana przez Rektora Uniwersytetu Śląskiego, odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Pozostanie w nas i w naszej pamięci na zawsze!

 

Elżbieta Górnikowska-Zwolak

return to top