Przejdź do treści

Uniwersytet Śląski w Katowicach

  • Polski
  • English
Instytut Sztuk Muzycznych
Logo Europejskie Miasto Nauki Katowice 2024

prof. zw. dr hab. Aleksander Lasoń

Aleksander Lasoń – ukończył z wyróżnieniem studia kompozytorskie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach w klasie Józefa Świdra. Studia uzupełniał na kursach, m.in. w Burgasie u Tona de Leeuwa, Marina Goleminowa i Andreia Eshpaia, w latach 1984 i 1988 brał udział w Międzynarodowych Wakacyjnych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadt.

Początkowo działał jako pianista-improwizator (w 1972 roku został laureatem IV Konkursu Improwizacji Fortepianowej w Gdańsku), po czym poświęcił się przede wszystkim komponowaniu, pedagogice a także dyrygenturze. Za swoją twórczość otrzymał szereg znaczących nagród, do najważniejszych należą, m.in.: Nagroda im. Beethovena Miasta Bonn za II Symfonię „Koncertującą” na fortepian i orkiestrę (1980), trzykrotnie uzyskał wysokie lokaty na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu – za I Symfonię (najwyższa punktacja i I lokata w 1980), za II Kwartet smyczkowy (wyróżnienie w 1988) oraz Concerto festivo na skrzypce i orkiestrę (wyróżnienie w 1997), dwukrotnie nagrodę-stypendium Witolda Lutosławskiego (1987 i 1989), laureat Nagrody Artystycznej Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego (1986), Dwukrotnie Nagrodę–stypendium „Exclusiv” wydawnictwa muzycznego „TONOS Music Publishers” w Darmstadt (1988 i 1989), Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich za wybitne osiągnięcia kompozytorskie oraz działalność wykonawczą w dziedzinie nowej muzyki (2002), dwukrotnie nominację do Nagrody Mediów Publicznych OPUS za VII Kwartet smyczkowy (2008) i „Called Back” (2009), Nagrodę fonograficzną „Fryderyk 1999” i kilka nominacji do nagród „Fryderyka” oraz wiele innych nagród.

W styczniu 2000 roku otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych, wykłada na Uniwersytecie Śląskim, a także w Akademii Muzycznej w Katowicach. Od 1996 był dyrygentem Orkiestry Muzyki Nowej, założonej z jego inicjatywy przy Akademii Muzycznej w Katowicach, której celem jest popularyzacja muzyki najnowszej i klasyki XX w. W latach 1986-89 był wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej w Warszawie (polskiej sekcji ISCM), a w latach 1990-93 – prezesem Oddziału Związku Kompozytorów Polskich w Katowicach. Jego utwory opublikowane są w Polskim Wydawnictwie Muzycznym w Krakowie, Wydawnictwie Muzycznym Euterpe w Krakowie oraz w wydawnictwie „TONOS Music Publishers” w Darmstadt i Edition Modern w Monachium.

 

img

Ważniejsze kompozycje

Sonata na skrzypce i fortepian (1970-71),
Pieśni na sopran i fortepian (1973),
Impresje na fortepian i orkiestrę (1974),
Muzyka kameralna nr 1 „Stalowowolska” [wersja I] na fortepian i kwartet smyczkowy (1974-78),
Symfonia nr 1 na instrumenty dęte, perkusję i dwa fortepiany (1975),
Sonata na skrzypce solo nr 1 (1975),
Muzyka u Szekspira na baryton i taśmę magnetofonową (1975),
Muzyka kameralna nr 2 na fortepian, 2 rogi, trąbkę, 2 puzony i tubę (1976),
Koncert na fortepian i 3 taśmy magnetofonowe (1976),
Muzyka w czterech częściach na kontrabas i fortepian (1977),
Symfonia nr 2 „Koncertująca” na fortepian i orkiestrę (1977-79),
Muzyka kameralna nr 3 na instrumenty dęte, perkusję i fortepian (1978),
Góry na orkiestrę symfoniczną (1979-80),
Kwartet smyczkowy nr 1 (1979-80),
Kwintet dęty „Wiosenny” (1980-81),
Muzyka kameralna nr 5 „Cztery pory roku” na klarnet, puzon, fortepian i smyczki (1981),
Trzy pieśni do słów Kazimiery Iłłakowiczówny na alt, obój, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1983),
Sonata na skrzypce solo nr 2 (1983-84),
Concerto „Pablo Casals in memoriam” na wiolonczelę i orkiestrę (1985),
Concertino w dwóch częściach na skrzypce i fortepian (1986),
Kwartet smyczkowy nr 2(1987),
Katedra na orkiestrę symfoniczną (1987-89,)
Kwartet smyczkowy nr 3 (1992-93),
Hymn i aria na orkiestrę smyczkową (1993),
Concerto festivo na skrzypce i orkiestrę (1993-95),
Relief dla Andrzeja na kwartet smyczkowy (1995),
Symfonia nr 3 „1999” na chór i orkiestrę (1996-97),
Credo na orkiestrę symfoniczną (1997),
„2 plus 2” dla Witolda na skrzypce, wiolonczelę i 2 fortepiany (1997),
„20 dla 4” na kwartet smyczkowy (1998),
Musica Sacra – Sanctus na cztery głosy męskie, organy i orkiestrę smyczkową (1998),
Fanfary „50” na zespół kameralny (1999-2000),
Muzyka kameralna nr 6 „Saxophonium” na kwartet saksofonowy i perkusję (2000),
Kwartet smyczkowy nr 4 „Tarnogórski” (2000),
A Little Book na klarnet i smyczki (2001),
Canto – „Dharma” [wersja I] na wiolonczelę i smyczki (2001),
Canto – „Dharma” [wersja II] na wiolonczelę i fortepian (2002),
Suibusium felix na dwoje skrzypiec i orkiestrę smyczkową (2002),
„La Danza a Tre” na klarnet, klarnet basowy, skrzypce i fortepian (2003),
Kwartet smyczkowy nr 5 (2004),
„Sinfonia concertante” na gitarę i orkiestrę kameralną (2004),
Kwartet smyczkowy nr 6 (2005),
Benedictus na chór mieszany a’cappella (2005),
„AUKSO”na orkiestrę smyczkową (2006),
„SATJA” IV Symfonia na orkiestrę (2006-2007),
Kwartet smyczkowy nr 7 (2007),
„Deciso e affettuoso” na wiolonczelę solo (2007),
„CALLED BACK” Sacrificial Chanting and Playing to ANNA, na głosy śpiewane i orkiestrę smyczkową (2008),
„hyMMny” na orkiestrę symfoniczną (2009-2010).
„Dla Ciebie Oni Śpiewaja i Tańczą” Kwartet Smyczkowy nr 8 (2011-2012)
„Laetatus sum – Gorczycki in memoriam” na orkiestrę kameralną (2013-2014)
TAO. V Symfonia „concertante” na orkiestrę (2014-2016)
Metta. Sinfonia „concertante” nr 2 na rożek basetowy, klarnet basowy i orkiestrę kameralną (2018-2019)

return to top