Czy biologiczny wskaźnik zapalenia ogólnoustrojowego znany jako białko C-reaktywne (CRP) może służyć do przewidywania wyników psychoterapii u osób z zespołem stresu pourazowego (PTSD)?
Czy czynnik CRP może wskazywać osoby odporne na psychoterapię?
Na te i inne pytanie odpowiedzi w najnowszym artykule: „The relations between C-reactive protein and trauma exposure, PTSD and depression symptoms, and PTSD psychotherapy treatment response in treatment seeking veterans and service members”, opublikowanym w czasopiśmie „Brain Behavior and Immunity” odpowiedzi poszukuje dr Moniki Stojek, prof. UŚ wraz ze współautorami ze Szkoły Medycznej Uniwersytetu Emory (Atlanta, USA).
Badacze sprawdzali, czy biologiczny wskaźnik zapalenia ogólnoustrojowego znany jako białko C-reaktywne (CRP) może służyć do przewidywania wyników psychoterapii u osób z zespołem stresu pourazowego (PTSD). PTSD charakteryzuje się symptomami ponownego przeżywania traumatycznego wydarzenia oraz unikaniem bodźców, które mogą przypominać o tym wydarzeniu. Osoby z PTSD często doświadczają pogorszonego stanu zdrowia, co po części jest tłumaczone zmianami zachodzącymi w ich układzie nerwowym i endokrynologicznym na skutek przedłużonej reakcji stresowej. CRP jest właśnie jednym ze wskaźników pogorszonego stanu zdrowia – sygnałem, że organizm zwalcza infekcje lub patogeny – i poziom CRP jest często podwyższony u osób z PTSD. Przedłużona eksopzycja to poparte dowodami naukowymi podejście psychoteraputyczne do leczenia symptomów PTSD. Pomimo tego, że w większości przypadków wiążę się z obniżeniem symptomów PTSD i poprawą funkcjonowania, około ⅓ osób uczestniczących w tej terapii nie uzyskuje oczekiwanej poprawy. W związku z tym, badacze poszukują czynników, również biologicznych takich jak CRP, które mogą wskazywać na to komu terapia pomoże, a komu nie, aby bardziej skutecznie leczyć osoby “odporne” na psychoterapię. Na przykład, podwyższone CRP wpływa negatywnie na wyniki terapii u osób z depresją.
W obecnym badaniu założono, że wyższy poziom CRP będzie związany z gorszą odpowiedzią na terapię przedłużonej ekspozycji u osób z PTSD. Jednak wyniki pokazały, że w próbie weteranów amerykańskich sił zbrojnych, poziom CRP przed rozpoczęciem terapii przedłużonej ekspozycji nie przewidywał sukcesu u osób z PTSD. Warto zauważyć, że CRP było znacząco podwyższone w tej próbie, osiągając średnio wartość ponad 4 mg/L krwi (powyżej przyjętego odcięcia klinicznego w wysokości 3 mg/L), wskazując na obecność ogólnoustrojowych stanów zapalnych w tej próbie.
dr Monika Stojek, prof. UŚ