Postępy w inżynierii tkankowej i biodruku 3D – jak daleko do sztucznej rogówki?
Dorota Tarnawska 1,2
1. Instytut Inżynierii Biomedycznej, Wydział Nauk Ścisłych i Technicznych, Uniwersytet Śląski w Katowicach
2. Oddział Kliniczny Okulistyki, Okręgowy Szpital Kolejowy, Katowice
Przeszczep rogówki jest procedurą chirurgiczną, przywracającą wzrok pacjentom z zaburzeniami przezroczystości lub architektury tej tkanki. Pomimo wysokiej skuteczności tej metody, jej zastosowanie jest istotnie ograniczone przez niedobór tkanek dawczych. Wynika on z barier kulturowych, ekonomicznych, technologicznych oraz etycznych, co istotnie zmniejsza dostępność leczenia w skali globalnej.
W odpowiedzi na ten problem rozwijane są zaawansowane strategie inżynierii tkankowej, których celem jest stworzenie biokompatybilnych substytutów rogówki, zdolnych do odtworzenia jej struktury i funkcji. Obecne rozwiązania komercyjne umożliwiają odbudowę wybranych warstw rogówki, jednak pełna rekonstrukcja istoty właściwej rogówki nadal pozostaje wyzwaniem. Szczególne nadzieje wiązane są z wykorzystaniem trójwymiarowych rusztowań biologicznych, zarówno hydrożelowych, jak i niehydrożelowych, które mogłyby umożliwić odtworzenie organizacji przestrzennej i właściwości mechaniczno-optycznych rogówki.
Podczas prezentacji przedstawione zostaną aktualne kierunki badań w zakresie inżynierii tkankowej rogówki, w tym wykorzystanie technologii biodruku 3D, oraz główne ograniczenia i wyzwania związane z ich wdrożeniem do praktyki klinicznej.
