dr hab. Anna Kijanowska, prof. UŚ
Anna Kijanowska – pianistka, kameralistka, pedagog, pracownik Instytutu Sztuk Muzycznych w Cieszynie na Wydziale Sztuki i Nauk o Edukacji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Zaangażowana w różne aspekty działalności artystycznej z łatwością godzi publiczne występy na estradach sal koncertowych z pracą pedagoga, wykładowcy, a przede wszystkim z popularyzowaniem muzyki klasycznej na całym świecie. Koncertowała oraz wykładała w Ameryce Północnej i Południowej, Afryce, Azji, Europie, Australii i Nowej Zelandii.
Pierwsze kroki na drodze do muzycznej kariery Kijanowskiej stanowiła edukacja – najpierw szkoła muzyczna w Bielsku-Białej, a następnie Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach pod kierunkiem profesora Józefa Stompla. Po uzyskaniu stopnia magistra w Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie prof. Włodzimierza Obidowicza otrzymała stypendium umożliwiające naukę u dr Madeleine Forte (uczennicy Alfreda Cortota, Rosine Lhévinne, Wilhelma Kempffa) na Boise State University w Stanach Zjednoczonych. Następnie uzyskała tytuł doktora na Manhattan School of Music w Nowym Jorku, gdzie kształciła się pod okiem Byrona Janisa (ucznia Władimira Horowitza i Rosine Lhévinne), Mykoli Suka (ucznia Lwa Własenko), Sary Davis Buechner (uczennicy Rudolfa Firkuný’ego i Mieczysława Münza) i Marca Silvermana.
W latach 2005-2014 Anna Kijanowska była wykładowcą w College of William and Mary w Wirginii (USA), a następnie wygrała konkurs Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku na stanowisko pierwszego profesora wizytującego w katedrze Artes Liberales przy Uniwersytecie Warszawskim. Wcześniej wykładała też fortepian, pedagogikę i muzykę kameralną na uniwersytecie w Richmond, Nevadzie w Las Vegas, Uniwersytecie w Wirginii w Charlottesville i w Levine School of Music w Waszyngtonie.
Za swoje zasługi na polu kształcenia muzycznego i pracy pedagogicznej Kijanowska zyskała międzynarodowe uznanie. Wygłasza gościnne wykłady, prowadzi warsztaty i występuje z recitalami w wielu czołowych uczelniach i konserwatoriach, włącznie z konserwatorium muzycznym Yong Siew Toh na Narodowym Uniwersytecie Singapuru, Akademią Sztuk Pięknych w Nanyang i LaSalle College of Arts w Singapurze, w Hochschule für Music und Darstellende Kunst we Frankfurcie nad Menem (Niemcy), w konserwatoriach w Sydney (Australia), Limie (Peru) oraz Pekinie i Xinghai Conservatory of Music w Kantonie (Chiny), New Zealand School of Music na Uniwersytecie Wiktorii w Wellington (Nowa Zelandia), na Australijskim Uniwersytecie Narodowym w Canberze, Yayasan Pendidikan Music Conservatory w Dżakarcie (Indonezja), North-West University w Afryce Południowej, Royal University of Santo Tomas na Filipinach, na uniwersytetach w Arizonie, Utah, Nevadzie, Wirginii i Kalifornii, w Bard College w Nowym Jorku, na Uniwersytecie Harvarda w Cambridge, Yale w New Haven i innych.
W 2007 amerykański The New York Times uznał Kijanowską za „wyśmienitą młodą polską pianistkę”. Koncerty Kijanowskiej doskonale odzwierciedlają oszałamiającą różnorodność współczesnej zglobalizowanej sceny muzyki klasycznej – artystka czuje się w swoim żywiole zarówno na scenie prestiżowej Carnegie Hall, jak i na stepach Mongolii. W Nowym Jorku zadebiutowała w 1997 roku, a jej występ na żywo transmitowała nowojorska stacja WQXR. Od tamtej pory koncertowała w Carnegie Hall oraz Merkin Concert Hall (Nowy Jork), w John F. Kennedy Center for the Performing Arts i w National Gallery of Art (Waszyngton), a także w tak nadzwyczajnych miejscach, jak dorzecze Amazonki (Brazylia), Himalaje (Nepal) i wreszcie Mongolia. Wykonanie przez Kijanowską mazurków Karola Szymanowskiego (DUX) zdobyło uznanie Adriana Corleonisa z Fanfare Magazine jako „dalece przewyższające wszystkie wcześniejsze interpretacje, a zapewne i te, które pojawią się później” i otrzymało pochlebne recenzje po obu stronach Atlantyku, choćby na łamach wspomnianego już dziennika The New York Times i BBC Magazine. Pan Leonard z All Music Guide napisał: „występy Kijanowskiej są niesamowicie wirtuozowskie, oszałamiająco charyzmatyczne, zdumiewająco głębokie i nieodparcie fascynujące”. Natomiast pan Muse z Classic Reviews nazwał jej grę „objawieniem”.
Jako koncertująca solistka i kameralistka wzięła udział w wielu festiwalach europejskich, m.in. w festiwalu Allena Forte na Uniwersytecie Yale w Stanach Zjednoczonych (2018), w Kijowie i Chernighovie na Ukrainie (2003 i 2007), Festiwalu Polart w Australii (2012), Festiwalu Kompozytorów Polskich pod patronatem Henryka Mikołaja Góreckiego w Bielsku-Białej (2008 i 2009), w Quartet Program na uniwersytecie w Bucknell (USA, 2003) w SUNY Fredonia (2004) w Nowym Jorku i Festiwalu Interharmony (2012 i 2013) and Clazz (2017 i 2018) we Włoszech. Podczas tych wydarzeń wystąpiła z wieloma znanymi muzykami i orkiestrami, w tym ze skrzypkami Charlesem Castlemanem, Sharon Roffman i Ayano Ninomiyą z Ying Quartet, pianistą Blairem McMillenem z Da Capo Chamber Players i orkiestrami Hubei Symphony w Chinach, Orquestra Sinfônica do Paraná w Brazylii i Filharmonią Ślaską. Jej koncerty transmitowały stacje WQXR i WNYC w Nowym Jorku, Chigaco Radio, Radio New Zealand, SBS National Public Broadcasting w Australii. Występowała również dla telewizji w Polsce, Ukrainie, Brazylii, Australii, Nowej Zelandii i Tajlandii.
Kijanowska zasiada też w jury wielu międzynarodowych konkursów, m.in. Yamaha Piano Competition w Kantonie (Chiny), konkursów chopinowskich w Nowym Jorku i Indonezji, a także w Tennessee Piano Competition, Nashville, MTNA (Music Teachers National Association) Competition oraz Washington International Competition w Stanach Zjednoczonych. Sama również zwyciężyła w licznych konkursach krajowych i międzynarodowych. Dzięki temu otrzymała stypendium Fundacji Kościuszkowskiej, Jewish Foundation for Education of Women, The Madeleine Forte Foundation, nowojorskiej Manhattan School of Music oraz warszawskiej Fundacji im. Stefana Batorego i Fundacji im. Adama Mickiewicza.
W 017 uczestniczyła w pracach przygotowawczych międzynarodowego projektu badawczego programu Horyzont 2020, pt. Digitalizacja manuskryptów muzycznych. W tym samym roku była organizatorem i kierownikiem artystycznym międzynarodowej konferencji pt. Nowe osobowości w muzyce współczesnej, na Wydziale Artystycznym w Cieszynie Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jest autorką monografii poświęconej mazurkom Karola Szymanowskiego, pt. Embracing Folk Material and Finding the New Objectivity: Karol Szymanowski’s Twenty Mazurkas Op. 50 and Two Mazurkas Op. 62 (Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2018). W 2018 ukazała się jej druga płyta solowa zatytułowana Lush, wydana przez prestiżową firmę fonograficzną w Nowym Jorku – Romeo Records.
https://www.annakijanowska.com