W ramach konsorcjum Transform4Europe Uniwersytet Śląski w Katowicach wraz z sześcioma zagranicznymi uczelniami tworzy prestiżowy uniwersytet europejski. W pracach nad projektem brała udział Anna Rizzo, doktorantka Szkoły Doktorskiej w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach w dziedzinie nauk prawnych.
Olimpia Orządała: Dlaczego zaangażowała się Pani w realizację projektu Transform4Europe?
Anna Rizzo: Pełniłam funkcję wiceprzewodniczącej Samorządu Studenckiego Uniwersytetu Śląskiego. O przygotowaniach do realizacji projektu Transform4Europe dowiedziałam się podczas rozmowy z prorektorem ds. współpracy międzynarodowej i krajowej prof. Tomaszem Pietrzykowskim. Zdecydowałam się wziąć udział w tej inicjatywie. Temat umiędzynarodowienia jest bardzo ważny zarówno dla mnie, jak i dla Uniwersytetu Śląskiego, dlatego podjęłam się współpracy w ramach konsorcjum.
O.O.: Co Pani sądzi o samym projekcie Transform4Europe? Jakie wiąże z nim Pani nadzieje?
A.R.: Potencjał projektu jest ogromny. Mimo że podejmowane są różne i liczne próby umiędzynarodowienia, np. program Erasmus+ skierowany m.in. do studentów i nauczycieli akademickich, to jednak Transform4Europe umożliwia dużo bliższą współpracę między uniwersytetami. Tak naprawdę stajemy się takim „ponaduniwersytetem”. Nie chodzi tylko o nas, o Uniwersytet Śląski, ale o wszystkie uczelnie w konsorcjum, które stają się jednością. Nasza współpraca będzie bardzo bliska i na wysokim poziomie. Wymiana akademicka studentów czy możliwość realizacji np. jednego przedmiotu w ramach współpracy kilku uniwersytetów do tej pory jest czymś nadzwyczajnym. Takie możliwości daje „ponaduniwersytet”, nowa jednostka, która nie została jeszcze nazwana.
O.O.: „Ponaduniwersytet” to taki międzynarodowy kampus.
A.R.: Tak. To też jest jedno z założeń Transform4Europe, że będziemy tworzyć międzynarodowy kampus. Nasze prace nad utworzeniem konsorcjum trwały jeszcze przed pandemią koronawirusa, nie było obecnej sytuacji globalnej, ale już wtedy pojawiły się pomysły, żeby powstała internetowa platforma, gdzie wszyscy mogliby tworzyć jedną wielką rodzinę akademicką łączącą studentów, doktorantów i pracowników tych siedmiu uczelni.
O.O.: Co projekt Transform4Europe może dać studentom, doktorantom, pracownikom, ale też samej uczelni?
A.R.: Myślę, że oprócz umiędzynarodowienia projekt umożliwi wspólnocie akademickiej poszerzanie granic intelektualnych, ponieważ uczelnie, które wchodzą w skład konsorcjum, są różne. Mamy uniwersytety artystyczne, klasyczne, techniczne, co pozwala nam na tworzenie interdyscyplinarnych więzi naukowych.
O.O.: Projekt umożliwia też budowanie tożsamości europejskiej.
A.R.: Zdecydowanie tak. To jest duch projektu, chociaż ja bardziej patrzę na takie przyziemne rzeczy, które mogłyby każdemu członkowi naszej wspólnoty akademickiej przybliżyć ideę Transform4Europe. Myślę, że w przyszłości będzie więcej możliwości korzystania z tej międzynarodowej współpracy. Najpierw trwały rozmowy dotyczące utworzenia konsorcjum, obecnie rozpoczyna się etap prac wdrożeniowych, ale warto już teraz mówić o przedsięwzięciu, żebyśmy czekali w napięciu i ekscytacji na to, co da nam w przyszłości Transform4Europe.
O.O.: Czego nauczyła się Pani dzięki dotychczasowej pracy nad projektem?
A.R.: Cierpliwości [śmiech]. Kiedy współpracuje się z innymi ludźmi, trzeba nauczyć się bycia bardziej elastycznym. Współpraca międzynarodowa jest dla mnie akurat nieodzownym elementem życia akademickiego, ale nauczyłam się tego, żeby z większą otwartością patrzeć na pomysły innych osób.
O.O.: Jakie ma Pani doświadczenia, jeśli chodzi o taki rodzaj współpracy?
A.R.: Już jako studentka mogłam współpracować z różnymi uniwersytetami, gdzie na licznych konferencjach międzynarodowych zawarłam wiele przyjaźni i znajomości. W dodatku mój tata jest Włochem i właściwie nigdy nie mieszkałam w jednym miejscu przez dłuższy czas. Według mnie idea narodowości umiera w dzisiejszych czasach, ponieważ stajemy się mieszkańcami tzw. globalnej wioski. Możemy wyjeżdżać za granicę i poznawać nowych ludzi, którzy – mimo różnych kultur – są do nas bardzo podobni.
O.O.: Dlaczego to jest takie istotne, żeby studenci i doktoranci angażowali się w projekt Transform4Europe? Czy można powiedzieć, że dzięki niemu mają wpływ na przyszłość Europy?
AR: Na pewno tak. Takie zaangażowanie wpływa na sposób myślenia o różnych krajach, bo jednak jesteśmy przepełnieni stereotypami. Transform4Europe da możliwość krótszych wyjazdów, niekoniecznie na cały semestr, tak jak w przypadku programu Erasmus+. Myślę, że to na pewno jest ważne dla studentów. Większość z nas uważa, że owszem, potrzebujemy języka, ale o wyjazdach myślimy jak o wakacjach. Warto poznawać ludzi z innych krajów, którzy mogą wnieść wiele do naszego życia naukowego. Studenci i doktoranci mogą bardzo się rozwinąć, jeśli otworzą się na naszych partnerów z konsorcjum.
O.O.: Jak zachęciłaby Pani innych studentów i doktorantów, aby włączyli się w realizację celów związanych z projektem Transform4Europe?
A.R.: Studiuje się tylko raz i to od nas zależy, jak to wykorzystamy. W dzisiejszych czasach nie ma sensu iść na studia dla samego faktu studiowania, należy robić coś więcej i angażować się we wszystkie inicjatywy. Wiem, że obecnie praca pro publico bono nie jest popularna, ale jednak zdobywanie umiejętności miękkich i poznawanie innych ludzi może dużo dać w późniejszej pracy, o czym się wielokrotnie przekonałam. Wpis do CV, że braliśmy udział w takim, a nie innym projekcie międzynarodowym pokazuje, że jesteśmy otwarci na nowe wyzwania.
O.O.: Dziękuję za rozmowę.
Anna Rizzo jest doktorantką Szkoły Doktorskiej w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach w dziedzinie nauk prawnych. Brała udział w rozmowach dotyczących przygotowania międzynarodowego projektu Transform4Europe, w ramach którego Uniwersytet Śląski wraz z sześcioma innymi uczelniami tworzy prestiżowy uniwersytet europejski.