Kompozycja Kandinsky
Obraz ten zaliczany jest do abstrakcji biomorficznej, czyli stylu w którym tworzone obrazy są bezprzedmiotowe, co znaczy, że artysta nie stara się odwzorować swoim dziełem natury i realnych przedmiotów. Zaś biomorfia obrazu dotyczy obiektu przedstawionego w centrum dzieła, które swoim kształtem nawiązuje w pewien sposób do istot żywych. W tym wypadku kształtem częściowo przypomina wielogarbowego wielbłąda.
Wszystkie barwy na obrazie są zdecydowanie jednolite. Widocznych jest jedynie 5 kolorów, nie licząc białego, który pełni funkcję tła. Wszystkie te barwy są proste i nie pojawią się ich żadne odcienie. Dodatkowo też, żaden kolor nie jest dominujący, wszystkie występują w podobnych proporcjach a widoczne kształty nie mają jednego przypisanego lecz są na nie podzielone zgodnie z pomysłem artysty.
Generacja za pomocą algorytmu ewolucyjnego zmieniła charakter obrazu. Zamiast jednolitego białego tła możemy zaobserwować wiele małych trójkątów w pastelowych barwach żółci, błękitu czy różu. A jednak, pomimo tej mnogości kolorów nasze spojrzenie skupia się na „wielbłądzie” ukazanym w centrum dzieła. Wyraźnie odcina się on od tła koncentrując wzrok odbiorcy. Gdyby się jednak przyjrzeć bliżej obrazowi można dostrzec że trójkąty nadały temu kształtowi rodzaj faktury, przypominającej… futro? Tak, ze względu na mnogość odcieni i ostre krawędzie wydaje się że nasz „wielbłąd” posiada rodzaj drobnego futerka!
