Muzeum Badań Polarnych w Puławach opublikowało bibliofilską, limitowaną edycję utworu Daniela Vettera pt. Islandia albo Krótkie opisanie wyspy Islandyji (pierwodruk wydano w Lesznie w 1638 r.).
Edycja obejmuje faksymile pierwodruku, transkrypcję i komentarz autorstwa prof. Dariusza Rotta z Instytutu Polonistyki Uniwersytetu Śląskiego oraz tekę zawierającą 27 drzeworytów z dzieła Olausa Magnusa Dzieje ludów północy (1555 r.) przygotowane przez drzeworytnika Tadeusza Grajpela, prowadzącego Pracownię Badań i Edukacji Historycznej.
Całość bibliofilskiego wydania opracował poligraf i wydawca Tadeusz Serocki, współtwórca Wydawnictwa „Bernardinum”, który m.in. brał udział w opracowaniu faksymile pelplińskiej Biblii Gutenberga oraz faksymilowych edycji dzieł Mikołaja Kopernika.
Publikacja została dedykowana inicjatorowi, założycielowi i pierwszemu dyrektorowi Muzeum Badań Polarnych w Puławach dr. Andrzejowi Piotrowskiemu (zm. 2022), a ukazała się dzięki wsparciu Ambasady Islandii w Polsce.
Ze wstępu:
Istotą obecnej propozycji edytorskiej jest wydanie tego starodruku w wyjątkowej, unikatowej, limitowanej wersji bibliofilskiej. Ponowna edycja pozwala nam dziś uświadomić sobie, jaka wiedza geograficzna o Islandii była znana w Polsce już kilkaset lat temu i co ważne, w języku polskim, czyli jako wydanie dostępne dla sporej rzeszy ówczesnych czytelników. Tekst nie jest obszerny, liczy bo wiem 28 kart, ale zwięźle — w nowoczesnym, jak na siedemnaste stulecie, układzie tematycznym — opisuje obyczaje, religię, życie codzienne, sposób zdobywania pożywienia, florę i faunę, w tym zwierzęta morskie, wyjątkowy klimat, również zadziwiające dla przybysza zjawiska jak wulkany i gejzery. W oryginale nie ma ilustracji, a materiał graficzny jest bardzo skromny. Nowatorskim założeniem przy ponownym wydaniu tekstu Vettera jest uzupełnienie go częścią ikonograficzną. Źródłem ilustracji jest niezwykle popularne przez kilkaset lat, od pierwszego wydania w roku 1555, dzieło wybitnego uczonego Olausa Magnusa Dzieje ludów północy […] Idea wydania polega na stworzeniu unikatowej edycji — cymelium w podziale na trzy części, czyli osobno oprawiony tekst, faksymile oryginału oraz teka z grafikami odbitymi na czerpanym papierze. Ważna jest oczywiście translacja oryginału i przypisy, jak również w stosownych miejscach tekstu odnośniki do konkretnych drzeworytów.