Z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Pana Profesora Jacka Gorczycy.
Zainteresowania naukowe profesora Jacka Gorczycy koncentrowały się wokół problemów związanych z taksonomią, zróżnicowaniem oraz rozmieszczeniem w Polsce i na świecie pluskwiaków (Hemiptera) z rodziny tasznikowatych (Miridae). Początkowe badania miały charakter prac zoocenotycznych, w których Profesor próbował określić stopień przywiązania poszczególnych gatunków pluskwiaków z określonymi zbiorowiskami roślinnymi. Następnie objęły również zagadnienia związane ze zróżnicowaniem taksonomicznym i powiązaniami filogenetycznymi w obrębie grupy. Szczególne miejsce w badaniach tych zajęła podrodzina Cylapinae. Tej niewielkiej grupie pluskwiaków o tropikalnym rozmieszczeniu, która ma kluczowe znaczenie w zrozumieniu filogenezy Miridae, Profesor Jacek Gorczyca poświęcił prawie cały swój czas, zostając światowym ekspertem w jej poznaniu. Opracował katalog Cylapiane świata, dokonał rewizji rodzajów i plemion w jej obrębie opisując ponad 130 nowych dla nauki gatunków, kilkanaście nowych rodzajów, 2 nowe plemiona.
Nie zaniedbywał przy tym prac nad fauną Polski, czego efektem było opracowanie heteropterofauny Pustyni Błędowskiej, Bieszczadów, okolic Mielnika nad Bugiem czy torfowisk wysokich południowej Polski. Wraz z zespołem Katedry Zoologii stworzył rozpoznawalny w kraju oraz na świecie zespół hemipterologów. Przy wszystkich cechach naukowca, Profesor był jednocześnie przyrodnikiem doskonale czującym się w terenie. Przekładało się to na niezliczone wyjazdy w różne zakątki Polski i świata, z których wracał z zebranym materiałem naukowym i dydaktycznym.
Wśród studentów był cenionym dydaktykiem, który swoją wiedzę przyrodnika potrafił przekazać młodym zoologom. Był dobrym kolegą, życzliwym i pomocnym dla otaczających go osób. Takim też pozostanie w naszej pamięci.
