Instytutu Mikołowski im. Rafała Wojaczka opublikował nową książkę prof. dra hab. Mariana Kisiela, pracownika Instytutu Polonistyki. Czwarta nad ranem (Mikołów 2025) zawiera zapiski literackie, mikroeseje, aforyzmy, wieloaspektowe rozważania o bieżącej wydarzeniowości i widlastej naturze upływu czasu.
„W pisaniu dziennika nie chodzi o to, aby kolejne zapiski łączyły się z sobą, dopowiadały siebie, nawiązywały łączność z myślą, która powinna była minąć, a wciąż czepia się każdego później napisanego słowa. W pisaniu dziennika bardziej chodzi o to, by zapiski się rozdzielały, dziwiły się swojemu sąsiedztwu, a jeśli pojawią się kiedyś w tej samej lub podobnej postaci, to raczej jako zjawa, widmo, powrót zmarłego, utracona forma, myślowa apophrades.”
„[…] Fragmenty/przypisy, jakie teraz przedstawiam, są odrzuceniem tamtej samotności. Są wojną wypowiedzianą wirowi. Te krótkie urywki, notatki, cytaty, dopowiedzenia i polemiki wydają mi się ciekawą formą dialogu z czytelnikiem nieznanym. Formuła fragmentów/przypisów, które nie tłumaczą, ale otwierają na tłumaczenie, które niczego nie zamykają, ale zapraszają do pochylenia się nad rozmową, dyskusją i polemiką – więc właśnie, taka formuła fragmentów/przypisów wydaje mi się dzisiaj potrzebna. Nie udaję tu kogoś, kim nie jestem. Bardziej zdumiewa mnie to, że udało mi się zamknąć w kilku zdaniach myśl, z jaką chodziłem od lat i która nie dawała mi spokoju. Dokąd zdążam w tych odpryskach rzeczywistości, fragmentach z życia, przypisach do życia? Nikt nie wie, dokąd zdąża. Idziemy wprzód, to trajektoria narodzin i śmierci powoduje nami, a nie my nią.
M.K.
31 grudnia 2024″
