Grupa badawcza:
- dr hab. Zbigniew Dendzik
- dr Przemysław Raczyński
- dr Krzysztof Górny
- mgr Raczyńska Violetta
Modelowanie wpływu nanostruktur na układy biologiczne i agregaty molekularne
Modelowanie molekularne to cieszący się coraz większą popularnością zbiór metod i technik obliczeniowych służących do przewidywania własności cząsteczek oraz struktur ponadcząsteczkowych. Techniki modelowania takie jak symulacje MD (Molecular Dynamics), znajdują szerokie zastosowanie od nauki o materiałach (na przykład przewidywanie własności polimerów i nanostruktur) do projektowania nowych generacji leków i ich nośników. Wzrost popularności i znaczenia metod modelowania molekularnego jest związany przede wszystkim ze wzrostem możliwości obliczeniowych współczesnych komputerów. Zastosowanie coraz lepszych algorytmów paralelizacji obliczeń oraz nowych technik obliczeniowych (na przykład coraz powszechniejsze wykorzystanie GPU), pozwala modelować na poziomie atomowym nie tylko proste układy składające się z paru tysięcy atomów (małe proteiny, fragmenty błony komórkowej), ale także naprawdę złożone układy takie jak kompletny kapsyd wirusa, bioagregaty HDL czy liposomy.
Prowadzone w naszym zespole badania koncentrują się na dwóch głównych obszarach.
-
- Potencjalne zastosowania nanostruktur (nanorurki, materiały 2D, fulereny i ich pochodne) w nanomedycynie (nośniki leków w terapii celowej, nanoindentery)
- Zastosowania nanostruktur jako substratów faz ciekłokrystalicznych o własnościach interesujących ze względu na potencjalne wykorzystanie w konstrukcji urządzeń optoelektronicznych nowej generacji.
- Potencjalne zastosowania nanostruktur (nanorurki, materiały 2D, fulereny i ich pochodne) w nanomedycynie (nośniki leków w terapii celowej, nanoindentery)