Zasadniczym celem projektu jest naukowe opracowanie unikatowego zasobu źródłowego, istotnego dla polskiego dziedzictwa kulturowego, także ochrona tego zasobu, jego upowszechnienie i włączenie do żywej tradycji kultury narodowej. W efekcie realizacji projektu stworzone zostanie największe jak dotąd krytyczne opracowanie zespołu dokumentów osobistych (egodokumentów) – korespondencji kierowanej do osób przebywających w obozach koncentracyjnych i pisanej przez te osoby. Materiał (na który składa się około tysiąca listów oraz około 100 nietekstowych dokumentów osobistych, takich jak zdjęcia, grafiki, grypsy, skrawki ubrań z zapiskami) zostanie przygotowany w trakcie realizacji projektu badawczego do – pierwszej bazującej na tak obszernej podstawie źródłowej – edycji, umożliwiającej zatem wieloaspektowe studia edytorskie i literaturoznawcze. Trzeba podkreślić, że oficjalna i nieoficjalna korespondencja lagrowa stanowi przedmiot badań przedstawicieli różnych dyscyplin naukowych: historyków, antropologów kultury, socjologów, literaturoznawców, językoznawców, psychologów. Lektura i zrozumienie listów pisanych z obozów koncentracyjnych nie należą do zadań łatwych, mimo to obozowa epistolografia, opatrzona koniecznymi komentarzami, może mieć ważne walory edukacyjne i popularyzatorskie, ponieważ odsłania mechanizm działania „obozowej cywilizacji”. To ostatni moment na przywoływanie archiwaliów związanych drugą wojną światową. Wszelkie prace nad powiększaniem i opracowaniem zasobu źródeł dotyczących okresu drugiej wojny oprócz wartości naukowej mają również znaczenie tożsamościowe.