Grupa badawcza:
- prof. dr hab. Marian Paluch
- dr Katarzyna Grzybowska
- dr inż. Justyna Knapik-Kowalczuk
- dr Marzena Rams-Baron
- mgr inż. Daniel Kramarczyk (doktorant)
Amorficzne farmaceutyki
Słaba rozpuszczalność będąca przyczyną niskiej biodostępność leków podawanych pacjentom w stałej postaci (tzn. w tabletkach, peletkach, granulkach oraz kapsułkach) to obecnie największy problem z jakim boryka się współczesna farmacja. Jak wykazano aż 35% spośród wszystkich znanych substancji leczniczych jest praktycznie nie rozpuszczalna w wodzie. Co więcej szacuje się, że ponad 80% nowo powstałych, świetnie rokujących kandydatów na substancje lecznicze zostanie odrzuconych z procesu badawczo rozwojowego właśnie ze względu na ich niski parametr rozpuszczalność. Biorąc pod uwagę fakt, iż substancja nierozpuszczona nie jest w stanie zostać zaabsorbowana przez organizm ludzki, pacjenci narażeni są na zażywanie kilkunastokrotnie większych dawek takiego leku w stosunku do ilości jaka efektywnie na nich działa. Aby poprawić te statystyki, produkować efektywnie działające farmaceutyki i w efekcie zredukować ilość przyjmowanych przez pacjentów substancji leczniczych zaczęto poszukiwać metod, które miałyby na celu poprawić rozpuszczalność niemal nierozpuszczalnych w wodzie leków. Jak dowiedziono, jedną z efektywniejszych dróg prowadzącą do przedstawionego celu jest amorfizacja substancji leczniczej. Ze względu na ograniczoną fizyczną stabilność amorficznych farmaceutyków, przygotowanie ich wysoce fizycznie stabilnej formy wymaga dogłębnego poznania molekularnych mechanizmów odpowiedzialnych za inicjowanie re-krystalizacji tych substancji. Nad tworzeniem nowatorskich, wysoce fizycznie stabilnych, leków amorficznych od ponad 10 lat pracuje grupa badawcza Prof. Mariana Palucha.
