dr Ewa Ficek
Kontakt: ewa.ficek@us.edu.pl
Ewa Ficek − doktor nauk humanistycznych, adiunkt w Instytucie Językoznawstwa UŚ, członkini Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego (Oddział w Katowicach), Polskiego Towarzystwa Językoznawczego oraz Komisji Językoznawstwa PAN (Oddział w Katowicach), prezes Stowarzyszenia „Via Linguae”.
Ukończyła filologię polską (2002 r.), a następnie studia doktoranckie ze specjalizacją w dziedzinie językoznawstwa na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Śląskiego (2006 r.). Rozprawę doktorską pt. Poradnik. Model gatunkowy i jego tekstowe aktualizacje, przygotowaną pod opieką prof. dr hab. Bożeny Witosz, obroniła w r. 2007. Obszar jej zainteresowań naukowych wyznaczają m.in. zagadnienia dyskursologii, genologii, stylistyki, a także pragmatyki językowej. Obecnie zastanawia się nad lingwistycznym ujęciem archiwistyki społecznej, kontynuuje również badania mające na celu interdyscyplinarną charakterystykę współczesnego dyskursu terapeutycznego. Prowadzi zajęcia dydaktyczne z zakresu doradztwa, wprowadzenia do nauki o języku, języków specjalistycznych, kultury języka itd. Chętnie włącza się ponadto w różne działania popularyzatorskie promujące sprawną i poprawną polszczyznę.
Profil Pracownika w portalu ORCID: https://orcid.org/0000-0002-0976-1944
Wybrane publikacje:
Autoprezentacja à rebours? Podmiot w zwierciadle wybranych (auto)narracji terapeutycznych. W: Autopromocja, autoprezentacja, wizerunek w komunikowaniu masowym. Błąd, kryzys, skandal. T. 5. Red. E. Biłas-Pleszak, A. Kalisz i E. Tyc. Katowice 2019, s. 61−74.
Bolesne ślady przeszłości. Pamięć a/i trauma w kontekście wybranych narracji autobiograficznych Grażyny Jagielskiej. „Stylistyka” XXVIII (2019). Opole, s. 91–107.
Totalność terapii? Dyskursu terapeutycznego filiacje i translokacje. W: Reprezentacje świata w dyskursach (modele, obrazy, wizje). Red. B. Ciesek-Ślizowska, B. Duda, E. Ficek, K. Sujkowska-Sobisz. Katowice 2019, s. 253−263.
Komponent strukturalny porady językowej – wczoraj i dziś (jeszcze o „starym” gatunku w nowych mediach). „Język Polski” 2018, z. 3, s. 65−74 [współautorka: J. Przyklenk].
Non nova, sed nove? O dzisiejszym (tele)poradnictwie i towarzyszących mu strategiach autopromocyjnych i/lub autoprezentacyjnych myśli kilka. W: Autopromocja, autoprezentacja, wizerunek w mediach audiowizualnych. T. 4. Red. A. Kalisz, E. Tyc. Katowice 2018, s. 21−32.
Medialne kreacje doradców (przypadek dyskursu kulinarnego). W: Autopromocja, autoprezentacja, wizerunek w mediach masowych. T. 3. Red. A. Kalisz, E. Tyc. Katowice 2017, s. 155−164.
Językowe manifestacje dyskursu terapeutycznego (na wybranych przykładach). W: Dyskurs i jego odmiany. Red. B. Witosz, K. Sujkowska-Sobisz, E. Ficek. Katowice 2016, s. 95−102.
Formy (i dzisiejsze normy) poradnictwa prasowego – analiza genologiczna. W: Gatunki mowy i ich ewolucja. T. 5: Gatunek a granice. Red. D. Ostaszewska, J. Przyklenk. Katowice 2015, s. 230−237.
Poradnik. Model gatunkowy i jego tekstowe aktualizacje. Katowice 2013.
Zaczarowana, inspirująca, pouczająca… Jaka jest bajka terapeutyczna? W: Gatunki mowy i ich ewolucja. T. 4: Gatunek a komunikacja społeczna. Red. D. Ostaszewska przy współudziale J. Przyklenk. Katowice 2011, s. 159-168.