Uniwersytet Śląski w Katowicach

Agnieszka Babczyńska urodziła się w Katowicach. W tym mieście skończyła również szkołę podstawową. Natomiast jako szkołę średnią wybrała I LO w Chorzowie. Po maturze podjęła studia na Wydziale Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach i pozostała tu do tej pory. Obecnie pracuje w Katedrze Fizjologii Zwierząt i Ekotoksykologii Wydziału Nauk Przyrodniczych UŚ.

W ramach pracy naukowej podejmuje następującą tematykę badawczą: rodzaje zanieczyszczeń środowiska, skutki narażenia zwierząt kręgowych i bezkręgowych na toksyny środowiskowe różnego pochodzenia. Ulubionym obiektem badawczym Agnieszki Babczyńskiej są pająki. Interesują ją: ekofozjologia pająków, ich potencjał rozrodczy i rozwojowy, elementy rozwoju zarodkowego, ewentualne zaburzenia procesów rozwojowych na skutek działania czynników fizycznych i chemicznych.

Agnieszka Babczyńska jest także dyrektorem Centrum Studiów nad Człowiekiem i Środowiskiem, gdzie zajmuje się popularyzowaniem nauki. Realizuje to poprzez współorganizowanie wykładów popularnonaukowych, konferencji, publikacji popularnonaukowych, które wydaje Centrum oraz Biennale Fotograficznego Uniwersytetu Śląskiego „Nauka w obiektywie”. Współuczestniczy w realizacji także innych przedsięwzięć środowiskowych, jak ścieżki dydaktycznej Aleja Drzew Polskich.

Dlaczego zdecydowała się Pani na podjęcie studiów na Uniwersytecie Śląskim?

Od II klasy (czteroletniego) liceum byłam przekonana, że zostanę biologiem i jako naturalny krok w dążeniu do realizacji tego planu było podjęcie studiów wyższych w tej dziedzinie. Będąc mieszkanką Katowic nie miałam dylematu co do wyboru uczelni.

Jak wspomina Pani studia na Uniwersytecie Śląskim?

Mam raczej pozytywne wspomnienia ze studiów. Szybko sprecyzowały się moje zainteresowania co do wyboru specjalizacji, przez co z większym zapałem podchodziłam do wybranych dziedzin biologii, niż do innych. Rozszerzył mi się krąg znajomych, otworzyła możliwość odwiedzenia wielu ciekawych miejsc podczas praktyk. Zorientowałam się co jest ważne nie tylko w biologii, ale i w życiu, i w relacjach międzyludzkich.

Dlaczego wybrała Pani dany kierunek studiów?

Nie mogę wskazać innego powodu, jak to, że wśród wielu różnych zainteresowań dominował świat przyrody ożywionej. Wybór, bez żadnych praktycznych podtekstów wynikał wyłącznie z zainteresowań.

Jakie są Pani główne zadania i obszary działalności zawodowej?

Jako pracownik naukowo-dydaktyczny zajmuję się głównie planowaniem i realizacją badań naukowych oraz publikowaniem ich wyników. Ponadto znaczna część mojego czasu przeznaczona jest na prowadzenie zajęć dydaktycznych zarówno kursowych, jak i indywidualnych z dyplomantami. Jednocześnie, będąc dyrektorem Centrum Studiów nad Człowiekiem i Środowiskiem zajmuję się popularyzowaniem nauki, udostępnianiem najnowszej wiedzy naukowej wszystkim, którzy nie są bezpośrednio związani z nauką. Realizuję to poprzez współorganizowanie wykładów popularnonaukowych, konferencji, publikacji popularnonaukowych, które wydaje Centrum oraz wystawy fotografii naukowej. Współuczestniczę, w ramach działalności Centrum, w realizacji także innych przedsięwzięć środowiskowych, jak np. powstałej ostatnio na terenie Uczelni ścieżki dydaktycznej Aleja Drzew Polskich.

Co sprawia Pani największą satysfakcję w pracy?

Pojawianie się wciąż nowych pomysłów na badania naukowe i wydarzenia popularnonaukowe i to, że czasami udaje się zrealizować niektóre z nich.

Co stanowi dla Pani największe wyzwanie zawodowe?

Dużym wyzwaniem jest utrzymywanie się na bieżąco z najnowszymi wynikami badań naukowych i skuteczność w staraniu się o możliwości realizacji własnych projektów badawczych.

Jakie umiejętności i doświadczenia zdobyte na Uczelni pomogły Pani w zdobyciu zatrudnienia?

Prawdopodobnie dociekliwość i umiejętność poszukiwania odpowiedzi na pojawiające się pytania, pewne umiejętności organizacyjne oraz, być może, względna łatwość w nawiązywaniu kontaktów z innymi.

Jak edukacja na Uniwersytecie Śląskim wpłynęła na wybór Pani drogi zawodowej? Które doświadczenia z czasu studiów okazały się kluczowe w poszukiwaniu pracy?

Jestem chyba szczęściarzem, ponieważ moje wizje z wczesnej młodości na temat bycia biologiem spełniły się w ten sposób, że udało mi się kontynuować naukę na studiach doktoranckich, a potem pozostać w macierzystej Katedrze Fizjologii Zwierząt i Ekotoksykologii – wybór był dość oczywisty. Nie miałam konieczności szukania pracy w sensie rozumianym dzisiaj.

Co radzi Pani kandydatom na studia i studentom UŚ, którzy wkrótce wejdą na rynek pracy?

Radzę wszystkim, żeby starali się dostrzegać dobre strony każdej decyzji, nie tylko tej, która jest wynikiem wyboru „większego dobra” ale także tych, które są wynikiem wyboru „mniejszego zła”. I trzeba zawsze pamiętać, że nie trzeba bać się zmian i nowych sytuacji.