Uniwersytet Śląski w Katowicach

Maria Płonka ukończyła studia psychologiczne na Uniwersytecie Śląskim. Przez cały okres życia zawodowego zmieniały się warunki jej pracy i miejsca zatrudnienia, co pozwalało jej zmierzać się z wyzwaniami, poznawać nowe obszary wiedzy, zdobywać nowe umiejętności, kompetencje oraz certyfikaty.

Zagłębiała się m. in. w zagadnienia związane z tematyką zarządzania, doskonaliła umiejętność diagnozy predyspozycji osób zatrudnionych na różnych stanowiskach pracy, brała aktywny udział w rozwoju działu HR. Poznawała specyfikę pracy m.in. w handlu zagranicznym, przemyśle węglowym oraz bankowości. Aktualnie jest już na emeryturze.

Niezależnie od zaangażowania w pracę zawodową zawsze ważne dla niej były wakacje – czas na „włóczęgę” po Polsce, Europie, Azji – odkrywanie nowych miejsc, spotkania z ciekawymi ludźmi. Z wypadów oprócz wielu wrażeń przywoziła także zdjęcia. Fotografowanie dla Marii Płonki to próba „złapania chwili ulotnej”, zatrzymanie w kadrze tego co ją zaciekawiło, po to, by móc podzielić się tym z najbliższymi.

Czasem bierze udział w konkursach fotograficznych. Jej slajdy z trekkingu w Himalajach były prezentowane na wystawie pokonkursowej Memorial Maria Luisa 1993 w Asturii (Hiszpania). Zdjęcia z tej wyprawy znalazły się również na wystawie zbiorowej „Kobieta” w Burgas (Bułgaria) w 1996 roku.

W konkursie organizowanym przez Wydział Promocji Urzędu Miasta Katowice i Śląski Oddział Związku Polskich Artystów Fotografików „Katowice w obiektywie 2013” jej dwa zdjęcia zdobyły główną nagrodę i były publikowane w kalendarzu w roku 2014. W edycji „Katowice w obiektywie 2014” – jej zdjęcie zostało wyróżnione i było eksponowane na wystawie pokonkursowej.

Dlaczego zdecydowała się Pani na podjęcie studiów na Uniwersytecie Śląskim?

Chciałam studiować psychologię, ten kierunek był na Uniwersytecie Śląskim. Proponowany przez Uczelnię program studiów wydał mi się ciekawy, a opinie o kadrze naukowej Uniwersytetu pochlebne – wpłynęło to na moją decyzję o wyborze uczelni.

Jak wspomina Pani studia na Uniwersytecie Śląskim?

Okres intensywnej nauki, wiele przedmiotów teoretycznych, możliwość zaznajomienia się z różnymi działami psychologii, dyskusje w gronie studentów oraz inspirujące spotkania z ciekawymi ludźmi.

Dlaczego wybrała Pani dany kierunek studiów?

Zastanawiając się nad przyszłą karierą zawodową wiedziałam, że najbardziej interesują mnie stanowiska związane z pracą na rzecz innych ludzi. Praca psychologa wydała mi się najbliższa moim zainteresowaniom.

Jakie są Pani główne zadania i obszary działalności zawodowej?

Zadania i obszary mojej działalności zawodowej na przestrzeni lat zmieniały się: od udziału w projektach związanych z zarządzaniem poprzez diagnozę predyspozycji osób zatrudnionych na stanowiskach w przemyśle. W ostatnim okresie pracy: uczestniczenie w rozwoju działu HR: prowadzenie rekrutacji na różne stanowiska, opracowywanie zasad procesów rekrutacji w firmie, wsparcie dla kadry menedżerskiej w procesach zarządzania zespołem pracowniczym, prowadzenie szkoleń wewnętrznych, udział w projektach HR

Co sprawia Pani największą satysfakcję w pracy?

Dobrze przeprowadzona rekrutacja – możliwość zaobserwowania rozwoju kariery zawodowej zrekrutowanego pracownika, udzielenie wsparcia ludziom w różnych sytuacjach zawodowych, zainspirowanie kogoś w poszukiwaniu możliwości rozwoju zawodowego, udział w projekcie, który został wdrożony

Co stanowi dla Pani największe wyzwanie zawodowe?

Dostosowywanie się do szybkich zmian, monitorowanie trendów związanych z tematyką zarządzania personelem, poznawanie nowych obszarów wiedzy, nowych technologii

Jakie umiejętności i doświadczenia zdobyte na Uczelni pomogły Pani w zdobyciu zatrudnienia?

Udział w projektach przygotowywanych na zaliczenia, zdawanie egzaminów z poszczególnych przedmiotów pozwoliły na rozwinięcie kompetencji związanych z umiejętnością współpracy z innymi ludźmi, rozwiązywaniem problemów/poszukiwaniem rozwiązań, nie zrażaniem się w trudnych sytuacjach, zarządzaniem sobą w czasie, radzeniem sobie ze stresem. Większość zdawanych przeze mnie egzaminów to były egzaminy ustne, których rola wydaje mi się nie do przecenienia. Jest to bezpośredni, indywidualny kontakt z autorytetem. Stwarzały możliwość obrony swojego punktu widzenia, padały czasem słowa motywujące do podjęcia dalszych wysiłków, inspirujące do zainteresowania się jakąś problematyką.

Jak edukacja na Uniwersytecie Śląskim wpłynęła na wybór Pani drogi zawodowej? Które doświadczenia z czasu studiów okazały się kluczowe w poszukiwaniu pracy?

Oprócz wyniesionej wiedzy organizowane przez Uczelnię praktyki zawodowe, w których miałam przyjemność uczestniczyć, spotkania z psychologami praktykami – dawały możliwość rozeznania się w możliwościach rynku pracy.

Co radzi Pani kandydatom na studia i studentom UŚ, którzy wkrótce wejdą na rynek pracy?

Odkrywanie swoich mocnych stron, zainteresowań, pasji oraz aktywność – udział w projektach, praktykach, stażach organizowanych zarówno przez Uczelnię, jak i pracodawców, podejmowanie dorywczych prac – to dobry sposób na zdobywanie doświadczeń zawodowych i rozwój osobistych kompetencji a także poznanie własnych preferencji.