W artykule przedstawiono historię astrogeodezyjnego punktu kontrolnego „Sucha Góra” (czyli „Sucha Góra”, którego dawna niemiecka nazwa brzmiała „Trockenberg”), pruskiej sieci triangulacyjnej, który połączył sieci triangulacyjne Europy Zachodniej i Europy Wschodniej.
Ponadto przez ponad 150 lat ten astrogeodezyjny punkt kontrolny był punktem wyjściowym dla wszystkich map kopalni w Górnośląskim Zagłębiu Węglowym w Polsce i w północnych częściach Czech. Punkt triangulacyjny zlokalizowany jest na Górnym Śląsku na pograniczu Bytomia i Tarnowskich Gór. jest to jeden z najważniejszych punktów sieci triangulacyjnej na kontynencie europejskim. Powstał podczas pierwszych światowych i paneuropejskich pomiarów kształtu Ziemi przeprowadzonych w pierwszej połowie XIX wieku. Punkt ten był jednym z trzydziestu ośmiu miejsc w Europie, które zostały wybrane jako astronomiczne i geodezyjne punkty pomiarowe w środkowoeuropejskim projekcie południka, który później został przekształcony w projekt pomiaru południka europejskiego. Punkt triangulacyjny „Sucha Góra” również należał do linii pomiarowej w paneuropejskim projekcie pomiaru długości łuku równoleżnika 52 ° N. Ponadto jest połączeniem trzech dużych sieci pomiarowych w Europie, utworzonych do celów gospodarczych i naukowych przez Królestwo Prus, Cesarstwo Rosyjskie i Cesarstwo Austro-Węgierskie (był to tzw. Łącznik tarnogórski). Był to również początek sieci lokalnych i geodezyjnych na Górnym Śląsku, na podstawie których przeprowadzono pomiary dla rozwijającego się górnośląskiego górnictwa.
Rys. Usytuowanie punktu astrogeodezyjnego „SuchaGóra” , przedstawione na rękopiśmiennej mapie Ur-Meßtischblatt 3258, powstałej w 1827 roku sygnowanej przez Koniglich Preußischen Generalstabes; przechowywanej w Preussischer Kulturbesitz, The Staatsbibliothek zu Berlin: Berlin, Germany, 1827 (opublikowane za zgoda posiadacza mapy)