Uniwersytet Śląski w Katowicach

Monika Ładoń

monika.ladon@us.edu.pl

https://orcid.org/0000-0002-7932-2728

https://www.researchgate.net/profile/Monika-Ladon

https://silesian.academia.edu/MonikaŁadoń

Ukończyłam studia polonistyczne na Uniwersytecie Śląskim (2001). Doktorat, poświęcony pisarstwu i społecznej roli Antoniego Słonimskiego, obroniłam w 2005 roku. Moje zainteresowania naukowe dotyczą doświadczeń granicznych: choroby, starości i żałoby oraz studiów nad niepełnosprawnością. O doświadczeniu choroby traktuje moja książka Choroba jako literatura. Studia maladyczne, na podstawie której uzyskałam stopień doktor habilitowanej (2020). Współredagowałam serię Zamieranie, a ostatnio współtworzę i redaguję – we współpracy z Warszawskim Uniwersytetem Medycznym – serię „ars medica ac humanitas”. Pełnię funkcję zastępczyni redaktor naczelnej czasopisma „Rana. Literatura – Doświadczenie – Tożsamość”.

Najważniejsze publikacje

Książki autorskie

• Bardzo proszę pamiętać, że ja byłem przeciw”. Studia o Antonim Słonimskim. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. Katowice 2008.
• Choroba jako literatura. Studia maladyczne. Stowarzyszenie Inicjatyw Wydawniczych, Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”. Katowice 2019.

Redakcje naukowe

• Zamieranie fikcji. Red. Monika Ładoń, Grzegorz Olszański. Stowarzyszenie Inicjatyw Wydawniczych. Katowice 2014.
• Zamieranie gatunku. Red. Monika Ładoń, Grzegorz Olszański. Stowarzyszenie Inicjatyw Wydawniczych. Katowice 2015.
• Zamieranie pisarzy. Red. Monika Ładoń, Grzegorz Olszański. Stowarzyszenie Inicjatyw Wydawniczych. Katowice 2018.
• Fragmenty dyskursu maladycznego. Red. Monika Ładoń, Ireneusz Gielata, Maciej Ganczar. Fundacja Terytoria Książki. Gdańsk 2019.
• Fragmenty dyskursu żałobnego. Red. Maciej Ganczar, Monika Ładoń, Grzegorz Olszański. Fundacja Terytoria Książki. Gdańsk 2021.

Artykuły (wybór)

• Muzyka i gruźlica. W: Muzyka i muzyczność od Młodej Polski do czasów najnowszych. Red. Magdalena Lachman, Jerzy Wiśniewski. PRIMUM VERBUM. Łódź 2011. „Folia Litteraria Polonica” 1 (15) 2012, s. 151–162.
• Gwałt w prozie Włodzimierza Odojewskiego. „Postscriptum Polonistyczne” 2013, nr 1, s. 107–125.
• Kłopotliwa kasetka z chorobami. O Włoskich szpilkach i Szumie Magdaleny Tulli. W: Kobieta, literatura, medycyna. Red. Arleta Galant, Agata Zawiszewska. Wydawnictwo Uniwersytetu Szczecińskiego. Szczecin 2016, s. 369–383.
• Centon; Fragment [hasła]. W: Ilustrowany słownik terminów literackich. Historia, anegdota, etymologia. Red. Zbigniew Kadłubek, Beata Mytych-Forajter, Aleksander Nawarecki. Słowo/obraz terytoria. Gdańsk 2018, s. 107-110, 189-193.
• „Ćwiczę widzenie”. O twórczości Jadwigi Stańczakowej. „Poznańskie Studia Polonistyczne”. Seria Literacka 32(52). Wydawnictwo „Poznańskie Studia Polonistyczne”. Poznań 2018, s. 163–180.
• Rany kobiecości. Twórczość Anny Augustyniak. W: Formy (nie)obecności. Szkice o współczesnej poezji kobiet. Red. Joanna Grądziel-Wójcik, Edyta Sołtys-Lewandowska, Agnieszka Kwiatkowska. Universitas. Kraków 2018, s. 319–332.
• Upojona chorobą. W trzewiach świata… Eve Ensler. W: Medycyna narracyjna. Opowieści o doświadczeniu choroby w perspektywie medycznej i humanistycznej. Red. Marta Chojnacka-Kuraś. Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego. Warszawa 2019, s. 167-186.
• Pacjent bada lekarza. „Kultura Współczesna” 2019, nr 4, s. 159-169.
• Drzewo kobiet. Matrylinearność w „Nieczułości” Martyny Bundy. „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica” 2020, nr 8, s. 201-214.
• Niewidoma kobieta, niewidoma pisarka. Tożsamości Jadwigi Stańczakowej. „Przestrzenie Teorii” 2020, nr 34, s. 307-323.
• Na gruzach widzenia. O prozie Jadwigi Stańczakowej. „Teksty Drugie” 2021, nr 1, s. 138-154.