Uniwersytet Śląski w Katowicach

Była wysoce wymagająca wobec studentów. Powierzano jej liczne wykłady, w tym wykłady z analizy matematycznej dla fizyków, z topologii oraz funkcji rzeczywistych dla matematyków.

Oddawała się pracy naukowej w zespole wspomnianego Zakładu Topologii. Przebywała na wielomiesięcznych pobytach naukowych w Instytucie Matematycznym PAN w Warszawie oraz odbyła półroczny staż̇ naukowy w Moskwie na Uniwersytecie Łomonosowa. Była członkiem Polskiego Towarzystwa Matematycznego. Aktywnie uczestniczyła w pracach górnośląskiego oddziału tego Towarzystwa, wykonując na jego rzecz opracowania o charakterze naukowym oraz biorąc udział w organizowanych przezeń zjazdach. Uczestniczyła również w międzynarodowych sympozjach topologicznych, m. in. w Pradze, gdzie jej prace spotkały się z wysokim uznaniem specjalistów.

Teorii mnogości i topologii mnogościowej dr Kucia poświeciła 7 swoich prac, w których oprócz problemów związanych z ultrafiltrami i kompaktyfikacją Čecha-Stone’a zbioru liczb naturalnych zajmowała sią nadal strukturami jednostajnymi. Na uwagę̨ zasługuje tu wynik uzyskany wspólnie z Władysławem Kulpą o pewnym warunku implikującym parazwartość. Prace dr Kuci cytowane były przez wielu autorów; np. wynik dotyczący jednostajności w monografii Engelkinga, a rozwiązanie problemu postawionego przez Świątkowskiego w pracach M. Kuczmy.

Zainteresowania dr Kuci ewoluowały z latami ku problemom teorii miary i analizy w oparciu o dalekie ich podstawy w opisowej teorii mnogości i ogólnej teorii miary. Duże zainteresowanie wzbudziła jej praca (Fund. Math. 1990) na temat twierdzeń typu Dragoniego Scorzy, które uwidaczniały pewną lukę wokół znanego twierdzenia Łuzina, pozwalając na uzyskanie zbiorów bliskich całości, na których dana funkcja jest ciągła, przy innych niż u Łuzina wymaganiach. Dr Kucia znalazła nowe warianty tych twierdzeń, mające znaczenie w teorii multifunkcji, ku której wkrótce skierowała swe zainteresowania (w szczególności ku twierdzeniom typu Carathéodory’ego o selektorach multifunkcji mierzalnych). Jej artykuły z tego zakresu spotykały się z dużym uznaniem. Odniesienia do nich znalazły się np. w pracy przeglądowej J. Appella (1995). Cytowane były również m. in. przez Grandego, Zygmunta, Ślęzaka, Odyńca i w monografii L. Górniewicza. Dr Kucia uczestniczyła również̇ w programie uniwersyteckim dotyczącym multifunkcji, obejmującym wspomniane tematy. W ich zakresie miała również̇ wspólne publikacje z prof. Andrzejem Nowakiem.

Dr Anna Kucia zauważyła, że twierdzenia typu Carathéodory’ego o selektorach multifunkcji mierzalnych można uzyskać ze znanych twierdzeń Michaela szczebla topologii ogólnej, opierając się na dawnym (1938) twierdzeniu Marczewskiego, znanym jako twierdzenie o funkcjach charakterystycznych. Poświęciła temu swoją obszerną, pełną dalszych przemyśleń pracę [Some results on Carathéodory selections and extensions, Journal of Math. Analysis 1998] przedstawioną do publikacji przez Dorothy Maharam.

Na dorobek dr Anny Kuci składa się 31 prac naukowych w najlepszym stylu matematycznym, opublikowanych w renomowanych czasopismach matematycznych. Jej prace uważane są za trudne, celują w konkret matematyczny i cechuje je precyzja przedstawienia. Jej wysoka fachowość, wnikliwość oraz uwaga przywiązywana do szczegółów były wysoko cenione przez redaktorów czasopism matematycznych kierujących ku dr Kuci prace do recenzji. Te niezapisane opinie niech będą dopełnieniem sylwetki naukowej dr Anny Kuci.

W roku 2013 przeszła na emeryturę. Zmarła w Sosnowcu 10 maja 2021 roku.

Biogram zredagowany na podstawie tekstu Prof. Jerzego Mioduszewskiego (z kwietnia 1997 r., uaktualnionego w listopadzie 2022 r.)