Przejdź do treści

Uniwersytet Śląski w Katowicach

  • Polski
  • English
asa
asa
Instytut Matematyki
Logo Europejskie Miasto Nauki Katowice 2024

Pamiętamy o...

Doktor Krystyna Skórnik (1939 – 2017)

Krystyna Skórnik, z domu Augustyniak, urodziła się 3 kwietnia 1939 roku w Rudzie Śląskiej. Tam też uczęszczała do II LO im. Gustawa Morcinka. Po maturze w 1957 roku rozpoczęła w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Katowicach studia matematyczne, które ukończyła w 1961 roku. Pracę magisterską napisała pod kierunkiem Mieczysława Kucharzewskiego. W Wyższej Szkole Pedagogicznej, która w 1968 roku weszła w skład powstałego wówczas Uniwersytetu Śląskiego, pracowała na etacie asystenta, a później starszego asystenta do 1970 roku, kiedy to przeszła do Pracowni Matematycznej PAN w Katowicach, kierowanej przez Jana Mikusińskiego. Pod jego kierunkiem w 1971 roku napisała pracę doktorską, którą obroniła w IM PAN. Tematykę zapoczątkowaną przez pracę Dystrybucje periodyczne zredukowane rozwijała też w późniejszych latach, poszerzając ją o inne dziedziny matematyki uprawiane w Katowicach. Ma w dorobku ponad sześćdziesiąt publikacji, a wśród nich książkę Operational Calculus and Related Topics opublikowaną w 2006 roku wspólnie z H. -J. Glaeskem i A. P. Prudnikowem. Jej aktywność naukowa przejawiała się też poprzez udział w licznych konferencjach, często występowała w roli ich współorganizatora. W Akademii Nauk ZSRR w Moskwie odbyła zagraniczny staż naukowy w roku akademickim 1979/1980.

Była osobą niezwykle pracowitą, z wielkim oddaniem realizującą stojące przed nią zadania. Jej największą pasją okazało się jednak nauczanie i popularyzowanie matematyki. Z tego zapewne powodu nie starała się o kolejne stopnie w karierze naukowej. W 1989 roku została nauczycielem matematyki w VIII Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Skłodowskiej-Curie w Katowicach. Jak sama o sobie powiedziała: „przyszłam na zastępstwo, a zostałam na dwadzieścia pięć lat”. Wychowankowie wspominają ją jako nauczyciela bardzo życzliwego, cierpliwego, świetnego wykładowcę. Potrafiła zaszczepić młodzieży zainteresowanie matematyką. Wielu spośród jej uczniów ukończyło studia matematyczne, a część z nich rozwija karierę naukową na uczelniach krajowych i zagranicznych.

Krystyna Skórnik inspirowała uzdolnionych matematycznie uczniów do udziału w Olimpiadzie Matematycznej i innych konkursach matematycznych. Miała szczególny dar odkrywania talentów oraz umiejętność przekonywania młodych ludzi do wiary we własne możliwości. Wśród jej uczniów jest trzech laureatów i jedenastu finalistów Olimpiady Matematycznej, reprezentant Polski na Second Middle European Mathematical Olympiad oraz brązowy medalista Międzynarodowej Olimpiady Matematycznej. Została odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem Pięćdziesięciolecia Olimpiady Matematycznej oraz Medalem Sześćdziesięciolecia Olimpiady Matematycznej.

Krystyna Skórnik była związana z Polskim Towarzystwem Matematycznym od początku swojej działalności naukowej. W latach 1977–1979 oraz 1984–1986 pełniła funkcję sekretarza Oddziału Górnośląskiego, a w latach 1992–1996 wiceprezesa. Prezesem Oddziału Górnośląskiego została w roku 1996 i pełniła tę funkcję nieprzerwanie przez dwadzieścia lat. Wcieliła w tym okresie w życie wiele przedsięwzięć, które do dziś przynoszą efekty dla społeczności matematycznej na Górnym Śląsku. To z jej inicjatywy powstała monografia Pół wieku matematyki na Górnym Śląsku, wydana w 2003 roku nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Śląskiego. Z racji funkcji pełnionych w PTM była ściśle związana z organizacją konkursów matematycznych na Śląsku. Szczególną rolę odegrała w zbudowaniu od podstaw Śląskiego Konkursu Matematycznego, który jest organizowany od 2003 roku pod egidą Oddziału Górnośląskiego PTM. Grupę założycielską stanowiło kilku nauczycieli matematyki – członków PTM, wśród których oprócz Krystyny Skórnik byli m.in. Józef Siwy i Tomasz Szymczyk. Co roku w konkursie bierze udział kilkuset uczniów województwa śląskiego, z czego około stu zostaje zakwalifikowanych do rywalizacji finałowej. Z jej inicjatywy podczas zawodów finałowych odbywają się równolegle warsztaty dla nauczycieli, a zakończenie konkursu ma uroczysty charakter, tradycyjnie uświetniony wykładem wygłoszonym przez kogoś ze znanych popularyzatorów matematyki. W uznaniu zasług Krystyny Skórnik, dla uczczenia jej pamięci, Zarząd Oddziału Górnośląskiego PTM postanowił, że od 2018 roku będzie to Śląski Konkurs Matematyczny im. Krystyny Skórnik.

Będąc nauczycielem z powołania, Krystyna Skórnik miała na uwadze rozwój każdego ucznia, również tego, który nie widzi siebie w rozgrywkach konkursowych. Z myślą o nich zorganizowała w 1990 roku Międzyszkolne Koło Matematyczne, przygotowujące m.in. do matury. Kładła też duży nacisk na popularyzację matematyki. Organizowała odczyty popularnonaukowe dla młodzieży, zapraszając na nie znanych wykładowców z różnych ośrodków naukowych z całej Polski. W 2002 roku wykłady przyjęły formę bardziej zorganizowaną. Zachęcona zaangażowaniem i chęcią działania kilkorga nauczycieli z rejonu Katowic, podjęła decyzję o organizacji corocznej sesji popularnonaukowej o nazwie Spotkania z Matematyką. Współorganizatorami sesji są Oddział Górnośląski PTM i Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie w Katowicach. Nawiązała w ten sposób do Wieczornic Matematycznych organizowanych przed kilkudziesięciu laty w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Katowicach. Dbałość o kontynuację inicjatyw poprzedników oraz zachowanie tradycji i dobrych wzorów dla przyszłych pokoleń były jednymi z ważnych cech wyróżniających Krystynę Skórnik. Przyjaciele pamiętają jej zaangażowanie w redakcję i wydanie różnych publikacji. Wielokrotnie pisała do Wiadomości Matematycznych wspomnienia o zmarłych matematykach. Dziś nadszedł czas, aby to jej pamięci poświecić niniejszy artykuł.

Krystyna Skórnik miała dwoje dzieci. Syn Aleksander jest ekonomistą i pracuje w bankowości w Luksemburgu. Natomiast córka Urszula poszła w ślady matki. Obroniła pracę doktorską z matematyki w Instytucie Matematycznym PAN i pracuje w SGGW w Warszawie. Życie rodzinne było dla Krystyny bardzo ważne – żyła sprawami swoich dzieci, a w ostatnich latach również wnuków. Razem z mężem Franciszkiem (zmarłym kilkanaście lat temu) prowadzili dom otwarty. Gościli u siebie wiele osób, w tym liczne grono matematyków z kraju i zagranicy. Odeszła po ciężkiej chorobie 23 września 2017 roku. Pracowita, rzetelna, serdeczna, otwarta na drugiego człowieka – taką ją zapamiętają najbliżsi, współpracownicy, uczniowie oraz koleżanki i koledzy z Polskiego Towarzystwa Matematycznego.

Opracowali: prof. dr hab. Aleksander Błaszczyk i mgr Renata Suchanek

Źródło: Wiadomości Matematyczne 53 (2) 2017, 413-415 © 2017 Polskie Towarzystwo Matematyczne

img
return to top