Rekonstrukcja historii termicznej jednostek fałdowo-nasuwczych ma kluczowe znaczenie dla określenia ścieżki procesów tektonicznych i ewolucji czasoprzestrzennej Karpat Zachodnich, których część jest przykładem strefy tzw. “miękkich kolizji”. Zespół badawczy w składzie Magdalena Zielińska, Petr Jirman, Przemysław Gedl, Dariusz Botor zaproponował zintegrowane podejście łączące dane oparte na współczynniku odbicia witrynitu i wskaźniku przemiany termicznej (TAI) wraz z aplikacją do modelowania basenów 1D (PetroMod) w celu zrozumienia mechanizmów regulujących dojrzałość termiczną w transpresyjnych strefach ścinania. Najlepiej skalibrowany model zakłada dosyć niską wartość strumienia cieplnego, wynoszącą od 45 do 54 mW/m2 we wschodnim segmencie Karpat Zachodnich. Dojrzałość termiczna materii organicznej wydaje się być związana sukcesywnie postępującym procesem pogrzebywania osadów (ang. burial) w wyniku deformacji kompresyjnej zapoczątkowanej w kredzie. Maksimum dojrzałości termicznej w poszczególnych jednostkach nasuwczych zostało osiągnięte przed końcową fazą kompresji, której towarzyszyła erozja od 3000 do 4000 m, co skutkowało zmiennym przepływem ciepła podczas wzrostu klina orogenicznego.
Badania zostały dofinansowane w ramach Małych Projektów Dyrektora Instytutu Nauk o Ziemi
Źródło: https://doi.org/10.1016/j.marpetgeo.2022.106021
Autor notatki: dr inż. Magdalena Zielińska
