Działalność górnicza prowadzi do osiadania i powstawania zbiorników antropogenicznych, takich jak Staw Brandka w Bytomiu. W czasopiśmie „Scientifc Reports” ukazał się artykuł, w którym pracownicy naszego Instytutu zaproponowali metodę rekonstrukcji rzeźby dna zbiornika na podstawie stanu początkowego w 1993 r. (stałe zaleganie wody) oraz obliczonego tempa osiadania. W ramach swoich badań autorzy przetworzyli archiwalne materiały kartograficzne oraz numeryczne modele terenu pochodzące z lotniczego skaningu laserowego. Do weryfikacji obliczeń wykorzystali dane batymetryczne z 2019 r. z pomiarów sonarowych na zbiorniku. Przeprowadzone badania wykazały, że staw do 2019 r. osiągnął powierzchnię 178.2 tys. m2, maksymalną głębokość 5.8 m i pojemność 421.2 tys. m3. Opracowana przez zespół badawczy metoda rekonstrukcji jest dokładna dla jezior o głębokości powyżej 2 m, a obliczona pojemność różni się od danych batymetrycznych średnio o 0.2%.
Źródło: Wita P., Szafraniec J.E., Absalon D., Woźnica A. 2024. Lake bottom relief reconstruction and water volume estimation based on the subsidence rate of the post-mining area (Bytom, Southern Poland). Sci Rep 14, 5230. https://doi.org/10.1038/s41598-024-55963-0
Autor notatki: dr Joanna Szafraniec
