Historyczny zasięg pól uprawnych na śródleśnych polanach w Beskidzie Śląskim i Żywiecko-Kisuckim był większy niż wskazują na to archiwalne mapy. Taki wniosek płynie z badań przeprowadzonych przez dr. Michała Sobalę z Zespołu Badań Krajobrazu w ramach projektu Miniatura 3, sfinansowanego przez Narodowe Centrum Nauki (nr grantu 2019/03/X/ST10/00775).
Badania polegały na porównaniu zasięgu pól uprawnych przedstawionych na austriackich mapach katastralnych z 1848 r. z zasięgiem typowych dla rolniczego użytkowania ziemi form rzeźby terenu (teras rolnych, miedz, kamiennych kopców i murków), odtworzonym na podstawie danych LiDAR i w trakcie kartowania terenowego. Porównanie to wykazało, że archiwalne mapy nie uchwyciły maksymalnego zasięgu pól uprawnych na polanach, co rzuca zupełnie nowe światło na kwestię historycznej struktury użytkowania ziemi w Karpatach Polskich.
Informacja o przeprowadzonych badaniach trafiła także na okładkę czasopisma „Journal of Mountain Science”: http://jms.imde.ac.cn/image/image_gallery?uuid=1bd7b58d-5e1e-4934-ad7b-b645a8ad27f0&groupId=21915&t=1628820061396
Sobala M (2021) Do historical maps show the maximal anthropopressure in the Carpathians?. Journal of Mountain Science 18(8).
