Ze smutkiem informujemy, że odszedł do Wieczności
Dr hab. Peter Thomas Walsh (1937-2025)
geolog, badacz zjawisk krasowych i specjalista w zakresie teledetekcji
Dr. Peter T. Walsh był przyjacielem Wydziału Nauk o Ziemi Uniwersytetu Śląskiego i przez ponad dwie dekady aktywnie współpracował z Katedrą Geomorfologii jako honorowo stowarzyszony wolontariusz.
Studia geologiczne ukończył w University College London (część University of London) w 1958 roku uzyskując bakalariat (BSc). Stopień doktora (PhD) otrzymał tamże w 1963 roku na podstawie rozprawy pod tytułem The stratigraphy and structure of the area North and West of Killarney, Co. Kerry, Eire. W latach 1958-1967 pracował i współpracował z Kingston Technical College, Enfield College of Technology, The Northern Polytechnic and Westminster Technical College, Geological Survey of the Republic of Ireland.
W 1967 roku został zatrudniony jako starszy wykładowca geologii w City University, London na Wydziale Budownictwa Lądowego (Civil Engineering Department), gdzie w latach 1981-1989 kierował Laboratorium Geologii Inżynierskiej. W różnej formie prowadził współpracę z innymi uczelniami brytyjskimi oraz zagranicznymi. Okresowo był profesorem lub naukowcem wizytującym m.in. w: Geography Department, University of Lubumbashi, Zair; Geology Department, London City Polytechnic; Earth Sciences Department, University of Greenwich. W ramach wymiany naukowo-kulturalnej pomiędzy Polską Akademią Nauk a The Royal Society of London był naukowcem wizytującym na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego (w 1981 i 1986 roku).
W 1989 roku, ze względu na reorganizację macierzystej uczelni, przeszedł na wcześniejszą emeryturę. Dzięki znacznej odprawie oraz sporemu spadkowi mógł stać się „prywatnym uczonym”, który sam finansuje swoje badania.
Związki dr. Petera Walsha z Uniwersytetem Śląskim rozpoczęły się w 1981 roku, kiedy jako gość Uniwersytetu Warszawskiego przyjechał do nas z wykładem. Ze względu na podobne zainteresowania w zakresie stosowania metod teledetekcji w naukach o Ziemi oraz badań zjawisk krasowych i paleokrasu. Od 1983 roku stał się częstym gościem ówczesnego Wydziału Nauk o Ziemi UŚ. Prowadził wykłady gościnne, dotyczące zagrożeń środowiska i katastrof wynikających z procesów naturalnych i błędów rozpoznania geologicznego oraz problematyki teledetekcji lotniczej. Był jednym z bardzo niewielu geologów na świecie używających ilustracji stereoskopowych na ekranie podczas wykładów. W epoce „przed komputerowej” wymagało to specjalnego sprzętu projekcyjnego i wyposażenie publiczności w okulary polaryzacyjne. Po kilku takich wykładach z użyciem prowizorycznie przygotowanych rzutników, zacinających się na cienkich slajdach Kodaka oraz pomalowanego srebrną farbą ekranu, Peter Walsh zakupił profesjonalny system do projekcji stereoskopowych wraz 60 okularami dla uczestników, które ofiarował ówczesnej Katedrze Geomorfologii UŚ. Ważne były także jego seminaria na temat metodyki prezentacji wizualnej podczas referatów i wykładów w zakresie geografii i geologii. Niezwykle starannie przygotowane i nowatorsko ilustrowane wykłady Petera Walsha cieszyły się wielkim zainteresowaniem studentów i pracowników Wydziału.
W tym okresie podjęte zostały także wspólne badania terenowe kopalnych studni krasowych na klifowych wybrzeżach Zachodniej Anglii i Południowej Walii. Zaowocowały one rozprawą doktorską Iwony Morawieckiej (1994 rok). Wspólne badania objęły także specyficzne formy paleokrasu w pobliżu Staszowa (w rejonie świętokrzyskim). Te i inne badania owocowały wspólnymi publikacjami. Peter był czynnym uczestnikiem Szkół Speleologicznych organizowanych przez Uniwersytet Śląski. W dowód uznania wkładu dr. Petera Walsha we współpracę z naszą uczelnią, w 1992 roku został On odznaczony Medalem Uniwersytetu Śląskiego.
W celu podkreślenia swoich związków z naszym krajem i dla podsumowania istotnego etapu badań, Peter Walsh zdecydował się ubiegać o stopień doktora habilitowanego w Polsce. Przewód habilitacyjny rozpoczął się w 2001. Podstawą był bogaty dorobek naukowy oraz rozprawa habilitacyjna: P.T. Walsh (2001) The Palaeogeography of the southern half of the British Isles and adjacent Continental Shelf at the Palaeogene/Neogene (g/n) boundary and its subsequent modification: a reconsideration opublikowana przez Wydawnictwo Nukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (162 str.). Proces ten zakończony został zatwierdzeniem stopnia doktora habilitowanego przez Centralną Komisję ds. Stopni i Tytułu Naukowego w styczniu 2005 r.
Wart podkreślenia jest fakt, że uzyskanie habilitacji nie miało służyć dalszej karierze lub awansowi naukowemu, a potwierdzeniu znaczenia osiągnięć badawczych kandydata. Z przykrością należy stwierdzić, że wówczas nie wszyscy byli w stanie zrozumieć i docenić tę motywację Petera jako prywatnego uczonego.
Łącznie opublikował on ponad 60 prac, w tym trzy książki, z których jednej był autorem, dwóch innych współautorem. Wiele artykułów publikował w bardzo prestiżowych czasopismach, min.: Royal Society Philosophical Transactions, Nature, Zeitschrift für Geomorphologie, Palaeogeography, Palaeoclimatology & Palaeoecology. Publikował także (jako współautor) w polskich czasopismach naukowych. Przez wiele lat wspierał polskich autorów korektami językowymi ich artykułów naukowych do renomowanych czasopism.
Poza nauką interesowało Go uprawianie różnych dyscyplin sportu (pływanie, golf, tenis stołowy), długie wędrówki i podróże zagraniczne, gardening oraz fotografia, a zwłaszcza stereofotografia.
Nieodżałowanej Pamięci Petera Walsha będziemy wspominać jako wybitnego i niekonwencjonalnego badacza, znakomitego wykładowcę, życzliwego i pomocnego przyjaciela oraz uczonego o nietuzinkowej osobowości.
Cześć Jego pamięci! Niech odpoczywa w Pokoju!
Pogrzeb odbędzie się w Londynie dnia 30 kwietnia 2025 r.
Córce Katie i synowi Christopherowi z Rodziną składamy wyrazy głębokiego współczucia.
W imieniu przyjaciół i znajomych z byłego Wydziału Nauk o Ziemi Uniwersytetu Śląskiego
Jacek A. Jania i Andrzej Tyc
