Na wystawie Łódzki plakat dzisiaj prezentujemy wyłącznie stan obecny: prace powstałe w ostatnich pięciu latach. Jednocześnie chcieliśmy powiększyć zasięg, poszerzyć grono uczestników, aby uzyskać obraz pełniejszy. Do udziału zaproszeni zostali plakaciści z Łodzią związani, tu tworzący, pokazujący swoje prace w przestrzeni miasta.
Wystawa Łódzki Plakat Dzisiaj miała swoją pierwszą odsłonę w Galerii Kobro ASP w Łodzi w październiku 2024 roku. Kolejną prezentację kolekcji współczesnego plakatu z Łodzi zobaczyć będzie można w dniach 16.04-9.05.2025 w Galerii Uniwersyteckiej w Cieszynie.
Zadajemy sobie pytanie: co to znaczy plakat łódzki? Jaki jest? Czy nadal to środowisko jest czymś odrębnym na mapie polskiego plakatu? Czy istnieje jakiś wspólny dla nas rys, zasada? Wystawa jest rodzajem dokumentu z dnia dzisiejszego, ale też próbą diagnozy. W ostatnich latach skupienie na informacyjnej i komercyjnej funkcji plakatu osłabło. Plakat ewoluuje w stronę dzieła sztuki, zmianę tę przyjmując jako okazję do graficznego rozwinięcia skrzydeł. Coraz częściej pojawiają się realizacje oparte na samej ilustracji.
Czy typografia nadal jest znakiem rozpoznawczym plakatów z Łodzi? Typografia, której nigdy nie traktowaliśmy stricte użytkowo i informacyjnie, która uzyskała funkcję obrazu. Jej status wzrósł do głównego budulca kompozycji, jej kształt komunikował, dominował, nie unikał eksperymentu. Oprócz miłości do litery, łódzki plakat łączyła skłonność do syntezy, konstruowania projektu jako logicznej struktury, zastosowanie gridu, graficzne wykorzystanie rastra, rozwiązania kompozycyjne oparte na geometrii.
Czy obserwując młode pokolenie, możemy mówić o kontynuacji i spójności? Czy łódzka szkoła plakatu jest tym samym, czym była dekadę temu? Plakat w Łodzi zawsze szukał swojego własnego głosu. Młode pokolenie w sposób naturalny otwarte jest na nowe trendy i kwestionowanie zastanego status quo. Nie unika szumu, gestu i faktury. Ten plakat jest głośny! Mocna forma, kolor, dynamika układu. Lepiej mniej, ale mocniej! Młody plakat anektuje nowe obszary. Jednak to, co odnajduję jako cechę spajającą łódzkie środowisko widzę dalej. Jest to umiejętność komunikowania za pomocą form abstrakcyjnych, typografii, kompozycji. Wyrazistość układu, koloru i struktury.
Wszystkim uczestnikom serdecznie dziękuję za odpowiedź na nasze zaproszenie i gratuluję świetnych realizacji!
dr hab. Karolina Grudzińska
