A little bit, we don’t get anything
15.10.2025 – 4.01.2026
Historická výstavní budova,
Komenského Opava
wernisaż: 14.10.2025, godz. 17.00
Paulina Poczęta o wystawie:
Zbieram przedmioty od dziecka – na początku były to po prostu zabawki, szmatki na bibeloty dla lalek, później amonity we wsi na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Odpady szklane z huty szkła w Zawierciu. Wysypiska śmieci to moje kopalnie wiedzy i zachwytu. Zbierałam żaby przejechane przez samochody na drodze biegnącej wzdłuż rzeki Mitręgi w mojej wsi jako nietypowe i unikalne zakładki do książek.
Moja praca opiera się na poszukiwaniu ukrytego potencjału w codziennych, niepotrzebnych lub znalezionych materiałach. Lubię zbierać rzeczy, długo się im przyglądać – uważnie i znacząco. Rysunki i ilustracje powstają często intuicyjnie i pod wpływem chwili – rysując, celebruję emocje towarzyszące tym momentom. Zawsze lubiłam zbierać – jakby na przekór biedzie, w której się wychowałam.
Od zawsze pociągała mnie zdegradowana sfera, proteza, margines codzienności. Inspirują mnie rzeczy nieistotne lub zapomniane. Lubię szczerość i prostotę, przysłowia, które czasem odkrywają prawdy nieuchwytne w obiektywnym obiegu, maksymy, sztukę codzienności, haft, pozornie niezwykłe spotkania przedmiotów. W mojej pracy często, dzięki zestawieniu codziennych materiałów/przedmiotów i ich oryginalnemu użyciu, pojawia się element humorystyczny. Pomimo tej lekkości i wizualnej chwytliwości, za tą pozorną zabawą kryję sprzeczności i pytania natury egzystencjalnej – o miejsce człowieka w społeczeństwie i napięcia w nim zachodzące, szczególnie o moje miejsce.
Moje interwencje artystyczne pojawiają się tam, gdzie redefiniowane są relacje między naturą a kulturą, tym co wrodzone, a tym co nabyte, wtłoczone. Język sztuki nie składa się wyłącznie z potwierdzeń – to często ziarna pytań o życie, zawsze dzielone z innymi.
Jestem artystką wizualną – tworzę prace w ramach szeroko pojętej eksperymentalnej tkaniny, obiektu i rysunku. Skupiam swoje twórcze poszukiwania na najbliższym otoczeniu, przedmiotach codziennego użytku, codziennych praktykach, dzięki którym projektuję własną sentymentalność, odkrywając mikroznaczenia i bezsensy mojego otoczenia. Fascynuje mnie recykling w sztuce i kolekcjonowanie osobliwości. Pracuję w oparciu o przedmioty znalezione i codzienne materiały, fotografie analogowe i cyfrowe.
Paulina Poczęta
Urodzona 26.09.1980 roku, przez swoją matkę Zofię w Zawierciu, wychowana w dużej mierze przez babcię Helenę, która nauczyła ją szyć. Pochodzi z miejscowości Chruszczobród, gdzie stawiała pierwsze kroki – również twórcze, lepiąc figurki z lokalnej gliny. Enfant terrible miejscowej szkoły podstawowej i uczennica dąbrowskiego plastyka. Absolwentka Instytutu Sztuki w Cieszynie na kierunku Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych (dyplom w 2005 roku).
Od 2007 roku związana zawodowo ze swoją Alma Mater – prowadzi zajęcia w Pracowni Rysunku, a od 2017 roku także autorską Pracownię Unikatowych Działań. Doktorat uzyskała w 2013 roku, a habilitację w 2020 roku w dziedzinie sztuk plastycznych, w dyscyplinie sztuki piękne.
Tworzy prace w obszarze szeroko pojętej tkaniny eksperymentalnej, obiektu, rysunku i grafiki. Pracuje w oparciu o przedmioty znalezione i materiały codziennego użytku, fotografie analogowe i cyfrowe. Jej interwencje artystyczne pojawiają się tam, gdzie redefiniowane są relacje między naturą a kulturą, tym co wrodzone, a tym co nabyte i wtłoczone.
W swoich działaniach artystycznych oraz projektach naukowo-badawczych zajmuje się ukrytym potencjałem codziennych materiałów, recyklingiem w sztuce, feminizmem oraz kolekcjonowaniem. Świadomość ciała, świadomość swojego miejsca w świecie, własnych – czasem wyobrażonych – ograniczeń i narzuconych wzorców stanowią punkt wyjścia dla powstających serii prac.
Od 2017 roku mieszka w Bielsku-Białej. Zafascynowana recyklingiem.
