Naukowcy z Uniwersytetu Śląskiego oraz Instytutu Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych im. Włodzimierza Trzebiatowskiego Polskiej Akademii Nauk opracowali nowy sposób pomiaru temperatury, który może zostać wykorzystany do konstruowania optycznych czujników temperatury. Pozwala on określać temperaturę obiektów na podstawie pomiaru promieniowania, które jest emitowane przez obiekt, przy czym pomiar odbywa się bez kontaktu z obiektem.
Badania szkieł o potencjalnym zastosowaniu w sensorowej termometrii optycznej są bardzo interesujące ze względu na możliwość skonstruowania czujnika i wykorzystania go w miejscach trudno dostępnych. Mogą być one wykorzystywane między innymi w diagnostyce biomedycznej oraz w pomiarach prowadzonych w toksycznych warunkach, na przykład w rafineriach, elektrowniach i kopalniach. Główną ich zaletą jest nieinwazyjność, stosunkowo wysoka odporność chemiczna oraz stabilność termiczna. Stosowane dotychczas w układzie czujnika szkła krzemianowe wpływały niekorzystnie na czułość całego układu, a co za tym idzie – na precyzję pomiaru. W związku z tym naukowcy zaproponowali zastosowanie szkła ołowiowo-germanianowego domieszkowanego jonami lantanowców: erbu oraz iterbu. Czułość temperaturowa zastosowanego szkła jest porównywalna do wartości otrzymanych dla niektórych nanokryształów i należy do jednej z najwyższych znanych z literatury. Zaletą opatentowanego rozwiązania jest dokładność i rozdzielczość pomiaru, a o jego unikatowości świadczy również niezależność od warunków pomiarowych.
Autorami wynalazku są naukowcy z Instytutu Chemii Uniwersytetu Śląskiego: prof. dr hab. Wojciech Pisarski, kierownik Zakładu Chemii Materiałów i Technologii Chemicznej, dr hab. inż. prof. UŚ Joanna Pisarska z Zakładu Chemii Nieorganicznej, Metaloorganicznej i Katalizy, a także prof. dr hab. Witold Ryba-Romanowski i dr hab. Radosław Lisiecki – reprezentujący Instytut Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych im. Włodzimierza Trzebiatowskiego PAN we Wrocławiu.
Małgorzata Kłoskowicz | Sekcja Prasowa UŚ