14 kwietnia 2016 roku o godz. 9.30 w sali Rady Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach odbędzie się uroczystość nadania imienia Profesor Ireny Bajerowej Instytutowi Języka Polskiego. Uchwała Senatu Uniwersytetu Śląskiego w tej sprawie została podjęta w październiku 2015 roku.
Wydarzenie, które stanowi integralną część Kongresu Historyków Języka, połączone będzie z okolicznościowym sympozjum pt. „Non omnis moriar”. W uroczystości udział wezmą przedstawiciele władz uczelni i wydziału, członkowie społeczności akademickiej oraz przyjaciele i sympatycy Instytutu Języka Polskiego.
Program uroczystości:
- godz. 9.30–10.00 – uroczyste nadanie Instytutowi Języka Polskiego UŚ imienia prof. Ireny Bajerowej
- godz. 10.00–10.30 – przerwa kawowa
- godz. 10.30–11.50 – sympozjum „Non omnis moriar” – wystąpienia współpracowników i członków rodziny prof. Ireny Bajerowej:
- Leonard Neuger: „Występne przyjemności uczonego”
- Mateusz Turlej: „Szlakiem pamięci Zenona Klemensiewicza”
- Renata Turlej: „Narodziny języków współczesnej Hiszpanii”
- Aleksandra Niewiara: „Wesół był Polak – z samodzielnych prac czeladnika”
- godz. 11.50–12.20 – głosy uczestników uroczystości
Profesor Irena Bajerowa (1921–2010) była wybitną badaczką dziejów języka polskiego, współorganizatorką katowickiej polonistyki, doskonałym dydaktykiem i wychowawcą pokoleń polonistów, krzewicielką idei miłości do języka i ziemi ojczystej jako wartości podstawowych.
Była wybitnym autorytetem w obszarze badań nad historią języka polskiego, autorką wielu prac poświęconych zagadnieniom historycznojęzykowym, niezwykle ważną i cenioną postacią śląskiej społeczności akademickiej, która trwale zapisała się w historii Uniwersytetu Śląskiego i naszego regionu. Studia polonistyczne rozpoczęła w Krakowie przed wybuchem II wojny światowej. W czasie wojny pracowała w Polskim Czerwonym Krzyżu, była związana z ruchem konspiracyjnym i Związkiem Walki Zbrojnej. Po wojnie skończyła studia i obroniła pracę doktorską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1955 roku pracowała w Wyższej Szkole Pedagogicznej (która później przekształciła się w Uniwersytet Śląski) w Katowicach. Współtworzyła śląską polonistykę, w dużym stopniu ukształtowała środowisko katowickich językoznawców. Habilitowała się w 1963 roku na Uniwersytecie Wrocławskim, a w 1974 roku uzyskała tytuł profesora nadzwyczajnego. W 1981 objęła funkcję prorektora Uniwersytetu Śląskiego do spraw dydaktycznych. Podczas stanu wojennego była internowana. W 1989 roku nadano jej tytuł profesora zwyczajnego. Na wykłady prowadzone na śląskiej polonistyce, aż do przejścia na emeryturę w 1991 roku, dojeżdżała z Krakowa. W 2008 roku, na wniosek Rady Wydziału Filologicznego, Uniwersytet Śląski nadał jej godność doktora honoris causa.
We wspomnieniach uczniów zapisała się jako świetny dydaktyk – wymagający i sprawiedliwy. Praca naukowa była dla niej służbą i misją, nie zabiegała o zaszczyty czy stanowiska. W pracy badawczej kontynuowała dzieło swojego ojca Zenona Klemensiewicza, skupiając się na historii języka polskiego. Zajmowała się również współczesnym językiem polskim, była otwarta na nowości metodologiczne oraz ceniła podejście interdyscyplinarne, opierające się na wykorzystaniu w językoznawstwie dorobku innych nauk humanistycznych, czemu dała wyraz w wielu publikacjach.
„radio.katowice.pl” - „Non omnis moriar” (14.04.2016).
„wyborcza.pl” - „Instytut Języka Polskiego UŚ otrzymał imię prof. I. Bajerowej” (14.04.2016).