Zespół mineralogów z Instytutu Nauk o Ziemi, w składzie Mariola Jabłońska, Janusz Janeczek i Beata Smieja-Król po raz pierwszy stwierdził, że cząstki pyłów atmosferycznych osiadłe w dolnym płacie płuc powodują ich lokalne zwapnienie. W ten sposób organizm stara się odizolować nierozpuszczalne drobiny pyłów od otaczających je tkanek.
Zwapnienia zbudowane są z węglanów wapnia oraz wapnia i magnezu (amorficzny węglan wapnia oraz minerały: kalcyt i magnezowy kalcyt). Jest to zaskakująca obserwacja, jako że w literaturze medycznej podkreśla się dominującą rolę fosforanów wapnia w zwapnieniu płuc.
Wśród cząstek pyłów atmosferycznych powodujących zwapnienie tkanek płucnych zaobserwowano tlenki uranu, siarczki metali i szereg minerałów pospolitych w powietrzu naszego regionu.
Wraz z wiekiem wzrasta ilość cząstek pyłów atmosferycznych zdeponowanych w płucach, a wraz z nimi zwiększa się stopień zwapnienia tkanek płuc. Badacze sugerują, że obserwowane u osób starszych zwiększone zwapnienie płuc spowodowane jest nie tylko przyczynami fizjologicznymi, ale także pyłowym zanieczyszczeniem powietrza. Doniesienie na temat roli wdychanych pyłów atmosferycznych w zwapnieniu płuc ukazało się w najnowszym numerze międzynarodowego czasopisma naukowego Minerals