Strategia rozwoju Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Medialnej
prowadzącego badania naukowe w dyscyplinie komunikacji społecznej i nauk o mediach
na lata 2020-2025
Część opisowa:
Wizja stanu dyscypliny w roku 2025:
-
- Instytut powinien skupić się na badaniu wpływu nowych technologii i narzędzi na proces komunikacji w różnych obszarach, przede wszystkim należałoby się rozszerzać umiejętności ilościowych i jakościowych analiz mediów w środowisku cyfrowym. Obecnie badania nad mediami idą w kierunku wykorzystywania mediów społecznościowych. Wątek ten jest już podejmowany w badaniach niektórych pracowników IDKM, co odzwierciedla trendy światowe.
- Instytut z pewnością wyróżnia się długoletnim doświadczeniem badań nad komunikowaniem lokalnym, a także podmiotowością komunikowania jednostek. Jednak od pewnego czasu zaprzestano zajmować się tematyką lokalną ze względu na braki kadrowe. Warto byłoby więc powrócić do tej kwestii, gdyż była to swoista marka katowickich prasoznawców na tle innych ośrodków krajowych. Badania te można prowadzić również w skali międzynarodowej (np. w połączeniu z badaniami nad mediami regionalnymi w innych krajach, co byłoby doskonałą okazją do podjęcia badań porównawczych z wykorzystaniem dotychczasowych doświadczeń w tej materii).
- Kolejnym wyróżnikiem są badania nad mediami i religią. W tym zakresie można mówić o wpasowaniu się w ogólnoświatowe trendy nad badaniem tożsamości i badaniami kulturowymi.
- Badania nad relacjami elit medialnych i politycznych rozwijają się nadal, bez względu na typ badanych mediów, jak i obszary geograficzne, których dotyczą. Wobec tego warto byłoby podjąć próbę nawiązania współpracy z ośrodkami zagranicznymi jako partner w projekcie porównawczym dotyczącym badań nad dziennikarstwem.
Nawiązanie współpracy z ośrodkami z Europy Północnej (Szwecja) i Południowej (Hiszpania) w przyszłości pozwoli na wyjście poza obszar Europy Środkowo-Wschodniej. - Zespół Instytutu jest młody, ale pod względem zainteresowań badawczych bardzo różnorodny, co umożliwia organizowanie projektów multidyscyplinarnych. Problemem jest niewielka liczba pracowników, którzy są bardzo obciążeni dydaktycznie. Z pewnością atutem Zespołu jest zasób kontaktów międzynarodowych (Szwecja, Wielka Brytania, Hiszpania, Rosja, Słowacja, Niemcy, Szwajcaria i Holandia), które w przyszłości mogłyby zostać wykorzystane dla rozwoju jednostki, pod warunkiem możliwości finansowania niektórych wspólnych inicjatyw.
Najważniejsze obszary badawcze w dyscyplinie, w których zamierza się ona rozwijać:
1. Podmiotowość komunikacyjna (również retoryka lokalności)
2. Kartografia informacji w przestrzeni cyfrowej (wpływ technologii na komunikowanie i tożsamość)
3. Komunikowanie międzynarodowe (badania nad systemami medialnymi na świecie, w szczególności nad radiem)