Uniwersytet Śląski w Katowicach

Poznaj ambasadorki i ambasadorów #NaszUniwersytet!

W wolnych chwilach skaczę ze spadochronem, a w weekendy surfuję po Oceanie Spokojnym. Piękna perspektywa. 

Niestety moje zainteresowania nie są aż tak wyjątkowe. Najważniejsze, aby dostarczały przyjemności mnie samej. A tak właśnie jest. 

Na pierwszym miejscu chciałabym wspomnieć o nauce języków, która pochłania mój wolny czas nie tylko podczas roku akademickiego, lecz także podczas wakacji. Uwielbiam poznawać tajniki gramatyki, uczyć się nowych słówek i jednocześnie mieć świadomość, że „człowiek żyje tyle razy, ile zna języków”. Ich znajomość pomaga także czynić wiele dobrego, szczególnie w dzisiejszych czasach. Wieczorami chętnie oglądam obcojęzyczne seriale (szczególnie komediowe) – rozkoszuję się możliwością oglądania ich w oryginale. 

Od zawsze towarzyszą są także książki. W dzieciństwie nie znalazłam wejścia do Narnii ani nie otrzymałam listu z Hogwartu, ale ciągle nie tracę nadziei na pojawienie się Gandalfa… Aby uatrakcyjnić sobie czas oczekiwania, zajmuję się rękodziełem – quillingiem. Fascynuje mnie to, że z małego kawałka papieru powstają przepiękne rzeczy, zdolne wywołać uśmiech na twarzy obdarowanej osoby. 

W przerwach między czytaniem a nauką języków nurkuję w świat naszych braci mniejszych – fotografuję przyrodę. Godziny spędzone na pstrykaniu zdjęć kwiatów wydają mi się mgnieniem oka. Niepowtarzalny moment uchwycony w kadrze i zachowany na lata – to jest właśnie piękno makrofotografii. Możliwość poznawania świata pszczół, motyli czy biedronek i czynienie ich głównymi bohaterami zdjęć pozwalają pokazać temu niemogącemu się zatrzymać światu, że bez tych pracowitych żyjątek nasze szalone życie nie może istnieć. 

Czasem muszę sobie jednak przypomnieć, że świat jest dużo większy niż mój własny ogród. Podróże również znajdują się w kręgu moich zainteresowań. Nie myślę na razie o zwiedzaniu Zjednoczonych Emiratów Arabskich czy Australii. Moje podróże obejmują Polskę. Czy mogę myśleć o dalekich eskapadach, skoro nie znam własnej Ojczyzny? Sparafrazuję słowa Stanisława Jachowicza: nie znam więc cudzego (mimo kilku wypraw do Włoch czy Chorwacji), ale znam swoje i szczerze polecam każdemu odbywanie podobnych wojaży. 

Prawie bym zapomniała… Lubię również grać na gitarze, w szczególności piosenki religijne, które następnie śpiewam z dziećmi w mojej parafii.