Dr Marcin Moroń oraz M.Biolik-Moroń opublikowali artykuł pt. “Trait emotional intelligence and emotional experiences during the COVID-19 pandemic outbreak in Poland: A daily diary study” w czasopiśmie “Personality and Individual Differences”.
Pełny tekst artykułu dostępny na stronie internetowej: https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0191886920305390
Trait emotional intelligence and emotional experiences
during the COVID-19 pandemic outbreak in Poland: A daily diary study
Pandemia COVID-19, ogłoszona 11 marca ubiegłego roku przez WHO, spowodowała bezprecedensową sytuację zagrożenia zdrowia fizycznego na całym świecie. Podjęte przez władze państwowe decyzje w sprawie środków zapobiegających rozprzestrzenianiu się wirusa wywołały łańcuch zmian społeczno-gospodarczych, które wpłynęły na codzienne funkcjonowanie tysięcy ludzi przyczyniając się do wzrostu ryzyka uruchomienia się mechanizmów odpowiadających za pogorszenie adaptacji psychologicznej. Badania przesiewowe prowadzone w pierwszych tygodniach pandemii pokazały, że pogorszenie zdrowia psychicznego (np. wzrost depresyjności, lękowości, objawów stresu) mogło występować u od jednej piątej studentów i uczniów (Asanov et al., 2021) do ponad siedemdziesięciu procent populacji akademickiej (Son i in., 2020), zaś tak poważne objawy jak myśli samobójcze towarzyszyły nawet 18% studentów (Wang i in., 2020).
Przeprowadzone badania miały na celu uchwycenie dynamiki reakcji emocjonalnych w pierwszych dniach po ogłoszeniu w Polsce lockdownu w marcu ubiegłego roku. Interesowały nas dynamika reakcji emocjonalnych w ciągu dnia i tygodnia, które wyznaczają naturalne rytmy funkcjonowania człowieka. Skupiliśmy się na dwóch odrębnych aspektach reakcji emocjonalnych, tj. na częstotliwości doświadczania konkretnych emocji oraz ich intensywności. Wreszcie, poszukiwaliśmy czynników, które mogą sprzyjać lepszej adaptacji w sytuacji wybuchu pandemii. Jednym nich jest inteligencja emocjonalna rozumiana jako cecha. Obejmuje ona przekonanie o zdolności rozumienia i regulowania swoich reakcji emocjonalnych. Badania prowadziliśmy metodą dzienniczkową. Codziennie przez siedem dni od 17 do 25 marca, uczestnicy badania wypełniali wieczorem dziennik emocji zapisując sytuacje, które w danym dniu wywołały w nich emocje. Opisywali również jakie emocje odczuwali oraz jaka była ich intensywność.
W badanej grupie, w której znaleźli się głównie ludzie młodzi w wieku studenckim, częstotliwość emocji o pozytywnym zabarwieniu (relaksu, szczęścia) była wyższa niż częstotliwość emocji o zabarwieniu negatywnych (lęku, smutku, strachu, gniewu, etc.). Pokazuje to, iż mimo wzrostu poczucia zagrożenia wywołanego pandemią reakcje emocjonalne nie były zdominowane przez emocje o negatywnym zabarwieniu. To ważny wynik, mający dwie konotacje. Pierwsza z nich ma charakter metodologiczny. W badaniu reakcji na sytuację pandemii należy pytać badanych nie tylko o negatywny afekt ale i o pozytywny, zaś pytania o emocje powinny dotyczyć tzw. emocji dyskretnych, czyli konkretnych stanów emocjonalnych a nie jedynie ogólnych kategorii emocji. Druga konotacja ma charakter praktyczny. Koncentracja na negatywnych reakcjach emocjonalnych w czasie pandemii – np. poprzez epatowanie obrazami przypadków utrudnionej adaptacji w sytuacji izolacji – może zwrotnie potęgować negatywne doświadczenia afektywne. Środki społecznego przekazu i praktycy pomocy psychologicznej mogą zatem nie tylko ukierunkować swoje działania na prewencję stanów negatywnych ale i na wydobywanie oraz wzmacnianie stanów pozytywnych, np. poprzez interwencje takie jak delektowanie się przyjemnymi doświadczeniami.
Inteligencja emocjonalna nie zabezpieczała osób badanych przed przeżywaniem negatywnych reakcji emocjonalnych, ale wiązała się z ich niższym natężeniem (gł. lęku i smutku). Rozwijanie inteligencji emocjonalnej i innych cech osobowości, które stanowią zasoby radzenia sobie ze stresem, pozwala nie tyle uniknąć jakichś stanów emocjonalnych, co raczej doświadczać ich w mniej intensywny sposób, co ułatwia sprawowanie nad nimi większej kontroli. Wyniki pokazały, iż w wykorzystaniu inteligencji emocjonalnej jako zasobu, który może wspierać radzenie sobie w pandemii należy zwrócić szczególną uwagę na rozwój umiejętności tonizowania doświadczanych negatywnych reakcji emocjonalnych.
Literatura
1. Asanov, I., Flores, F., McKenzie, D., Mensmann, M., & Schulte, M. (2021). Remote-learning, time-use, and mental health of Ecuadorian high-school students during the COVID-19 quarantine. World Development, 138, 105225. doi:10.1016/j.worlddev.2020.105225.
2. Son, C., Hegde, S., Smith, A., Wang, X., & Sasangohar, F.(2020). Effects of COVID-19 on College Students’ Mental Health in the United States: Interview Survey Study. Journal of Medical Internet Research, 22(9), e21279. doi: 10.2196/21279.
3.Wang, X., Hegde, S., Son, C., Keller, B., Smith, A., & Sasangohar, F. (2020). Investigating Mental Health of US College Students During the COVID-19 Pandemic: Cross-Sectional Survey Study. Journal of Medical Internet Research, 22(9), e22817. doi: 10.2196/22817