Tryby wyznaczenia promotora
Promotora doktoranta w Szkole Doktorskiej wyznacza dziekan Szkoły Doktorskiej. Jest to jednak dopiero finalny etap, który następuje nie później niż w trzy miesiące od dnia, w którym doktorant rozpocznie kształcenie. Do tego etapu prowadzi kilka ścieżek.
W zależności od trybu rekrutacji doktoranta, inicjatywa może być po stronie doktoranta, przyszłego promotora lub instytucji (Szkoły Doktorskiej oraz współpracujących z nią jednostek naukowych, przedsiębiorstw lub instytucji publicznych, samorządowych i prywatnych).
Inicjując ten proces, warto jest znać schemat cyklu kształcenia doktoranta w Szkole Doktorskiej, którego częścią jest wybór a następnie wyznaczenie promotora.
Ponieważ cała procedura może wydać się skomplikowana, warto podkreślić, że biuro Szkoły Doktorskiej zapewnia wsparcie i informuje o kolejnych etapach w całym przebiegu procedury.
W projektach grantowych przewidziane może być miejsce stypendialne dla doktoranta. Niektóre granty, takie jak PRELUDIUM BIS NCN, są zaplanowane właśnie po to, aby utworzyć miejsce dla doktoranta w szkole doktorskiej. Inne, jak na przykład OPUS lub MAESTRO NCN, przewidują stypendium dla doktoranta jako członka zespołu realizującego projekt. W każdym z tych przypadków, jeżeli kierownik grantu chce, aby doktorant dołączył do Szkoły Doktorskiej UŚ, powinien porozumieć się ze szkołą już na etapie planowania konkursu na doktoranta, żeby uniknąć nieporozumień i błędów formalnych.
Zobacz link: szczegółowa informacja dla kierowników grantów – dotyczy planowania i procedury przyjmowania doktoranta.
Rekrutacja do Szkoły Doktorskiej w formie konkursowej odbywa się raz w roku, latem, i jest regulowana przez odpowiednią uchwałę Senatu UŚ (kryteria na rok akademicki 2020/2021). W każdym roku ustalana jest liczba miejsc i podział tych miejsc na obszary kształcenia. Na potrzeby rekrutacji kandydat pracuje z opiekunem naukowym, który może zostać jego promotorem. Opiekun pomaga kandydatowi przygotować projekt planu pracy doktorskiej i potwierdza jego przygotowanie do pracy naukowej.
Ogólna procedura:
- Senat UŚ uchwala zasady rekrutacji do Szkoły Doktorskiej na dany rok akademicki, w tym limity miejsc i zasady udziału w postępowaniu rekrutacyjnym kandydata na promotora.
- Doktorant przygotowuje projekt pracy badawczej przy udziale opiekuna naukowego.
- Opiekun naukowy przygotowuje opinię na temat doktoranta i zaproponowanego przez niego projektu, a także deklaruje, czy w przypadku przyjęcia kandydata do Szkoły Doktorskiej wyraża zgodę na bycie jego promotorem.
- Opiekun naukowy musi spełniać następujące warunki formalne:
- posiadać co najmniej stopień doktora
- być osobą aktywną naukowo w dyscyplinie, w której kandydat ubiega się o przyjęcie.
- opiekun naukowy, który zadeklaruje chęć bycia promotorem musi dodatkowo spełniać warunki bycia promotorem doktoranta w Szkole Doktorskiej.
- Dziekan Szkoły Doktorskiej powołuje promotora zgodnie z procedurą (poniżej).
Szkoła Doktorska koordynuje na Uniwersytecie Śląskim program Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego „Doktorat wdrożeniowy”. W tym programie uczelnia rekrutuje doktorantów, którzy są zatrudnieni w przedsiębiorstwach lub instytucjach i chcą realizować pracę doktorską w postaci konkretnego wdrożenia w miejscu swojego zatrudnienia.
Ogólna procedura:
- Współpraca jest inicjowana ze strony uczelni lub przedsiębiorstwa/instytucji.
- Kandydat i jego potencjalny promotor przygotowują projekt doktoratu wdrożeniowego. Projekt może być poddany opinii rady naukowej właściwego instytutu.
- Koordynator ds. doktoratu wdrożeniowego w Szkole Doktorskiej we współpracy z kandydatami i promotorami przygotowują wniosek konkursowy i składają go do MNiSW do 31 maja każdego roku.
- W zależności od decyzji MNiSW odbywa się wewnętrzny konkurs na przyznane miejsca stypendialne.
- Dziekan Szkoły Doktorskiej powołuje promotora zgodnie z procedurą (poniżej).
Promotorem doktoranta w Szkole Doktorskiej może być osoba, która:
- Spełnia ustawowo nałożone warunki (art. 190 ust. 4-6 ustawy Prawo o Szkolnictwie Wyższym i Nauce), to jest:
- Posiada stopień doktora habilitowanego lub tytuł profesorski lub jest pracownikiem zagranicznej uczelni lub instytucji naukowej, a właściwa dla dyscypliny rada naukowa instytutu lub komisja interdyscyplinarna (w przypadku brak uprawnień rady naukowej do nadawania stopnia doktora) stwierdzi, że osoba ta posiada znaczące osiągnięcia w zakresie zagadnień naukowych, których dotyczy rozprawa doktorska.
- W ciągu ostatnich 5 lat nie była promotorem co najmniej 4 doktorantów, którzy zostali skreśleni z listy doktorantów z powodu negatywnego wyniku oceny śródokresowej oraz nie sprawowała opieki nad przygotowaniem rozprawy przez co najmniej 2 osoby ubiegające się o stopień doktora, które nie uzyskały pozytywnych recenzji w postępowaniu w sprawie nadania stopnia doktora.
- Jest aktywna naukowo.
- Posiada aktualny dorobek naukowy w dyscyplinie, w której kształcenie podjął doktorant.
Zgodnie z Regulaminem Szkoły Doktorskiej (§ 24 ust. 2) dziekan Szkoły Doktorskiej wyznacza doktorantowi promotora po zasięgnięciu opinii rady naukowej instytutu odpowiedniego do dyscypliny, w której przygotowywana ma być rozprawa doktorska.
Etapy procedury:
- Doktorant przyjęty do Szkoły Doktorskiej składa do dziekana Szkoły Doktorskiej wniosek o powołanie promotora nie później niż na dwa tygodnie od rozpoczęcia kształcenia w Szkole Doktorskiej. Wniosek powinien zawierać:
- zgodę promotora
- afiliację promotora (uczelnia – jednostka uczelni)
- dyscyplinę lub dyscypliny, które reprezentuje promotor
- informację o dorobku naukowym promotora
- uzasadnienie wyboru promotora
- Jeżeli doktorant chce wnioskować o powołanie więcej niż jednego promotora lub o powołanie promotora pomocniczego, składa jeden wniosek, ale dołącza do niego osobne formularze dla każdego z kandydatów.
- Dziekan wstępnie rozpatruje wniosek i kieruje go do poprawy lub przedkłada wniosek radzie naukowej odpowiedniej dyscypliny z prośbą o opinię.
- Po otrzymaniu opinii rady naukowej instytutu dziekan podejmuje decyzję o wyznaczeniu promotora albo odrzuca wniosek doktoranta.
W przypadku odrzucenia wniosku doktoranta dziekan może wezwać doktoranta do ponownego złożenia wniosku lub samodzielnie wyznaczyć doktorantowi promotora. W obu przypadkach należy ponownie przejść procedurę opisaną w ust. 3 i 4.