Z okazji 80. rocznicy wyzwolenia obozu zagłady Auschwitz-Birkenau Ambasador Włoch w Polsce, Luca Franchetti Pardo, zainaugurował we Włoskim Instytucie Kultury w Krakowie wystawę „Echa nadziei: Sztuka i Pamięć o Holokauście”.
17 stycznia studenci trzeciego roku filologii romańskiej na specjalnościach język francuski z programem tłumaczeniowym oraz język francuski od podstaw z programem tłumaczeniowym i językiem specjalistycznym, uczący się języka włoskiego jako drugiego języka obcego, mieli zaszczyt być pierwszymi odwiedzającymi wystawę, oprowadzanymi przez samego jej kuratora, Salvatore Trapaniego.
Wystawa łączy niezwykłe rysunki wykonane przez więźniów w obozach Auschwitz-Birkenau i Sachsenhausen z pracami jedenastu współczesnych artystów z Włoch, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Australii, Izraela i USA, należących do tzw. nurtu empatycznego. Zrealizowana przez Włoski Instytut Kultury w Krakowie pod patronatem Ambasady Włoch w Warszawie wystawa powstała we współpracy z Centro Studi Movimenti di Parma, Muzeum Auschwitz, Gedenkstätte und Museum Sachsenhausen-Sachsenhausen Memorial oraz Goethe-Institut Krakau.
Jak komentuje Tomaso Montanari, historyk sztuki i rektor Università per Stranieri di Siena, zaangażowany w powstanie wystawy: „Badania dotyczące funkcjonalnego neuroobrazowania wykazały, że obszary ludzkiego mózgu, które 'zapalają się’, gdy ktoś wspomina przeszłość, to te same obszary, które aktywują się, gdy wyobrażamy sobie przyszłość. Humaniści od zawsze to wiedzieli: bez pamięci nie ma przyszłości. A sposób, w jaki kultywujemy pamięć, sposób, w jaki się nią dzielimy, ma wpływ na naszą przyszłość”. W myśl tej idei „Echa nadziei” to międzynarodowa inicjatywa mająca na celu podtrzymywanie pamięci oraz promowanie obywatelskiego zaangażowania przeciwko nienawiści i nietolerancji.
Kurator wystawy opowiedział studentom historie przejmująco smutne, przytaczając aspekty często pomijane w powszechnym dyskursie na temat Holokaustu, takie jak np. losy homoseksualnych kobiet w obozach, lecz przytoczył także chwytające za serce historie osób, które mimo doświadczonych cierpień nie utraciły wiary w człowieczeństwo dzięki aktom dobroci, jakie je spotkały ze strony współwięźniów.
Jak komentują sami studenci: „Wystawa była niezwykle ciekawa i skłaniająca do refleksji. Wywołała w nas wiele emocji”. Nie obyło się bez łez. Zaprezentowanie obozowej rzeczywistości przez pryzmat oka artystów zarówno obecnych w Auschwitz, jak i artystów nurtu empatycznego, zdaje się przemawiać do serc oglądających w sposób jeszcze bardziej przejmujący niż reporterskie fotografie. W 2025 roku, w rocznicę wyzwolenia obozu KL Auschwitz, wycieczki dydaktyczne takie jak ta nabierają szczególnego znaczenia, stając się hołdem dla ofiar tamtych tragicznych dni. „Zdecydowanie zachęcam każdego, kto zna język włoski, do wzięcia udziału w tej wystawie, póki trwa”, komentuje jedna ze studentek. „Jest to temat przykry i wstrząsający, o którym nigdy nie należy przestać mówić, ponieważ to, co zdarzyło się raz, może zdarzyć się ponownie i musimy szerzyć świadomość na temat tych wydarzeń, aby nigdy więcej do nich nie dopuścić”.
Wycieczka odbyła się dzięki uprzejmości dyrektora instytutu, Matteo Ogliariego, z inicjatywy dr Patrycji Przełuckiej.
