Uniwersytet Śląski w Katowicach

W ramach projektu prowadzone są całościowe badania nad Cudami św. Menasa – zespołem późnoantycznych i średniowiecznych zbiorów krótkich narracji poświęconych interwencjom świętego dokonywanym po jego śmierci. Cuda św. Menasa to jeden ze zbiorów cudów o złożonej i różnorodnej tradycji językowej – o ile w ogóle nie najbardziej złożony w całej tradycji wschodniochrześcijańskiej. Większość cudów wchodzi w skład obszernych kompilacji tekstów pierwotnie niezależnych, ale zebranych razem, zaadaptowanych, a niekiedy także przeredagowanych z myślą o celach liturgicznych.

Członkowie międzynarodowego zespołu projektowego odpowiadają za badanie poszczególnych tradycji językowych dotyczących cudów: koptyjskiej, greckiej, armeńskiej, etiopskiej, nubijskiej, słowiańskiej i gruzińskiej. Istotne jest, że wraz z przekazem między kulturami i językami zmieniała się zawartość kolekcji, a treść poszczególnych cudów ulegała modyfikacjom.

Zasadniczym celem projektu jest udostępnienie nauce tekstu Cudów – wydanie rękopisów oraz przygotowanie ich komentowanych przekładów na język angielski. Zespół bada także procesy akulturacji cudów w różnych tradycjach kościelnych. Opracowaniu podlega również kontekst historyczny i literacki cudów. Projekt ma ściśle naukowy charakter i trudno mówić o jego bezpośrednim wpływie społecznym. Rezultaty badań projektowych znacząco poszerzają jednak wiedzę o funkcjonowaniu hagiografii jako literatury nie tylko religijnej, lecz także popularnej.