Uprzejmie zapraszamy do zapoznania się z nową wystawą pt. „Malarstwo jako poetycka metafora”, która oficjalnie zagościła w holu naszego Wydziału!
Od 26 maja do 24 lipca 2025 roku mamy przyjemność prezentować niezwykłe prace profesora sztuk plastycznych — prof. dra hab. Lecha Kołodziejczyka.
Prof. dr hab. Lech Kołodziejczyk (ur. 1953 w Katowicach )jest wybitnym polskim malarzem i pedagogiem, profesorem sztuk plastycznych. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, uzyskując dyplom w 1978 roku. Od 1980 roku związany jest z Uniwersytetem Śląskim w Katowicach, gdzie w latach 2004-2013 pełnił funkcję kierownik Katedra Malarstwa w Instytucie Sztuki w Cieszynie.
Twórczość Kołodziejczyka koncentruje się wokół zagadnień duchowości, światła i koloru. Jest autorem kilkunastu cykli malarskich, wśród których do należą m.in. Fantomanie, Kosmogonie, Luminofory, Księga Słońca, Lirykony, Głowy, Rytmy Pamięci, Zapomniany Horyzont, Wirtualne Ikony, Axis Mundi oraz Pejzaże Pamięci. Jego malarstwo stanowi próbę dotarcia do uniwersalnych prawd poprzez analizę światła, koloru i materii, a także refleksję nad duchowym wymiarem egzystencji.
Artysta ma na swoim koncie ponad 100 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą oraz udział w licznych wystawach zbiorowych. Jego prace znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych i instytucjonalnych. W 1997 roku otrzymał Nagrodę Rektora Uniwersytetu Śląskiego za działalność artystyczną i dydaktyczną, a w latach 2002-2007 był wielokrotnie wyróżniany stypendiami naukowymi rektora UŚ.
Zachęcamy również do zapoznania się z krótkim komentarzem prof. Kołodziejczyka odnośnie wystawy:
Moje obrazy należy traktować przede wszystkim jako wizualizację motywów poetyckich, gdzie potrzeba zatrzymania się, kontemplacji, spojrzenia na świat jako rzeczywistość pełną tajemnic i nieoczywistości staje się ideą pierwszoplanową. Tego typu myślenie o malarstwie wyzwala szereg decyzji kreacyjnych, które eksponują element wewnętrznej wiwisekcji, gdzie przestrzeń osobistych doświadczeń, przeżyć, uzyskuje status zagadnień nadrzędnych. Tutaj wejście w obszar twórczych rozstrzygnięć, przekraczających motyw prostej ilustracyjności przy użyciu środków abstrakcyjnych, określa podstawę decyzji kreacyjnych, które zdecydowanie dystansują się od tzw. doraźności, otwierając się na walor uniwersalny, niwelujący rozbicie oraz chaos w obecnej przestrzeni społeczno-kulturowej. Potrzeba spotkania się z drugim człowiekiem, dzielenie się z nim swoją osobistą opowieścią malarską, zawsze było dla mnie najistotniejszą kwestią, zagadnieniem podstawowym, w którym można dostrzec próbę przekroczenia teraźniejszych ograniczeń oraz licznych egzystencjalnych zniewoleń, zapętleń, podkreślając jednocześnie znaczenie otwartości i swobody twórczej.
W załączniku znajduje się lista wywieszonych obrazów: Lech Kołodziejczyk- Malarstwo jako poetycka metafora