Uniwersytet Śląski w Katowicach

Terminy rejestracji na moduły w semestrze zimowym 2024/2025

1 rok  studia 1 stopnia

03.10.2024r od godz. 17.00 do 24.10.2024r  godz. 23.59

2, 3 rok studia 1 stopnia

25.09.2024r od godz. 16.00 do 24.10.2024r  godz. 23.59

Rejestracje są obowiązkowe. Niezalogowanie się na przedmiot będzie skutkowało brakiem studenta na liście uczestników zajęć, a więc i niemożnością uzyskania zaliczenia.

Studenci I roku w semestrze zimowym mają do wyboru jedno z dwóch konwersatoriów.

Na II, III, IV i V semestrze studiów studenci mają do wyboru jeden z dwóch wykładów monograficznych.

dyżury pracowników – semestr zimowy 2024/2025 (aktualizacja 15.10.2024)

Opiekun lat I, II, III

dr Artur Kolbiarz
ul. Bankowa 11, 40-007 Katowice
pok. 26
tel.: 32 359 17 74
e-mail: artur.kolbiarz@us.edu.pl

W przypadku kierunku historia sztuki koordynatorem modułu jest osoba prowadząca wykład (w ramach zajęć składających się z wykładów i ćwiczeń / konwersatoriów / laboratoriów) lub każdy pracownik prowadzący ćwiczenia / konwersatoria / laboratoria / warsztaty / seminaria (jeśli w ramach przedmiotu nie jest prowadzony wykład).

Studenci, którzy rozpoczęli studia w roku akademickim 2018/2019 lub wcześniej zobowiązani są do uczestniczenia w seminarium dyplomowym trwającym od III do VI semestru studiów licencjackich.

Studenci, którzy rozpoczęli studia w roku akademickim 2019/2020 i latach kolejnych zobowiązani są do uczestnictwa w seminarium dyplomowym na V i VI semestrze studiów licencjackich.

Student ma możliwość wyboru jednego z kilku prowadzonych równolegle seminariów dyplomowych (ich liczba zależy od liczby studentów na danym roku) i kontynuuje je przez kolejne semestry.

Proces dyplomowania

Egzamin dyplomowy odbywa się w dwóch etapach – jednego dnia bądź w dwa kolejne dni.

Pierwszy etap to egzamin absolutoryjny. Jego podstawą jest 50 zagadnień egzaminacyjnych podanych poniżej. Student losuje trzy pytania, a następnie odpowiada na dwa z nich. Odpowiedź na każde pytanie oceniana jest osobno. Warunkiem zaliczenia egzaminu absolutoryjnego jest uzyskanie średniej nie niższej niż 3.0. W przypadku jego niezaliczenia student nie jest dopuszczony do drugiego etapu egzaminu dyplomowego.

Drugi etap egzaminu dyplomowego polega na odpowiedzi na dwa pytania związane z pracą dyplomową, zadane przez promotora, recenzenta lub przewodniczącego komisji egzaminacyjnej. Odpowiedź na każde pytanie oceniana jest osobno. Warunkiem zaliczenia drugiej części egzaminu jest uzyskanie oceny pozytywnej z każdej odpowiedzi. Ocena z drugiej części egzaminu jest średnią obydwu ocen. Ocena z egzaminu dyplomowego jest średnią ocen z jego obydwu części.

Zagadnienia do egzaminu absolutoryjnego:

1. Paleolit i neolit – dwa sposoby widzenia w malarstwie prehistorycznym.
2. Architektura i sztuka pierwszych cywilizacji historycznych – Sumer, Asyria, Babilon.
3. Kultura minojska i Achajowie.
4. Rola kanonu w sztuce starożytnego Egiptu – architektura, rzeźba, malarstwo.
5. Fazy rozwoju sztuki greckiej (archaiczna, klasyczna, hellenistyczna) i ich cechy stylowe.
6. Sztuka Rzymu republikańskiego i cesarskiego. Nowe, oryginalne cechy sztuki rzymskiej. Formy architektury municypalnej Rzymu Cesarskiego. Znaczenie sztuki propagandowej, gloryfikującej osobę cesarza – pomniki, fora cesarskie, łuk tryumfalny, kolumna.
7. Tematyka i idee sztuki wczesnochrześcijańskiej.
8. Geneza i forma architektury wczesnochrześcijańskiej.
9. Chronologia sztuki bizantyjskiej z krótkim omówieniem jej okresów.
10. Ikonoklazm i jego wpływ na sztukę.
11. Sztuka czasów Justyniana Wielkiego.
12. Sztuka karolińska i ottońska – geneza, założenia ideowe, inspiracje.
13. Tradycja i innowacja w architekturze romańskiej.
14. Architektura gotycka – geneza, treści ideowe, periodyzacja, geografia.
15. Średniowieczna rzeźba architektoniczna.
16. Tendencje realistyczne w malarstwie i rzeźbie XIII–XIV wieku.
17. Geneza i fazy rozwojowe polskiej architektury romańskiej.
18. Elementy wystroju rzeźbiarskiego i wyposażenia romańskich świątyń w Polsce.
19. Początki rozwoju architektury gotyckiej w Polsce i jej fazy rozwojowe.
20. Elementy wystroju rzeźbiarskiego gotyckich świątyń w Polsce; gotycki nagrobek tumbowy; fazy rozwojowe gotyckiej rzeźby drewnianej i malarstwa tablicowego w Polsce – „styl mistyczny’, „styl piękny”, „styl łamany”. „Realizm” w sztuce późnego gotyku.
21. Mistrzowie dojrzałego renesansu w Italii: Leonardo da Vinci, Michał Anioł, Rafael Santi.
22. Architektura doby renesansu w Italii.
23. Manieryzm w Italii, Francji i Niderlandach.
24. Malarstwo barokowe w XVII w. (Italia, Niderlandy, Flandria, monarchia habsburska)
25. Nurt klasycystyczny versus nurt radykalny w architekturze barokowej (Italia, Francja, monarchia habsburska)
26. Architektura renesansowa w Rzeczpospolitej.
27. Renesansowe malarstwo i rzeźba w Rzeczpospolitej.
28. Barokowa architektura w Rzeczpospolitej.
29. Barokowa rzeźba i malarstwo w Rzeczpospolitej.
30. Sztuka rokokowa w Rzeczpospolitej.
31. Klasycyzm, nowa doktryna artystyczna w sztuce myśli oświecenia francuskiego drugiej połowy XVIII wieku. Klasycyzm i romantyzm. Nowe postrzeganie artystycznych relacji w malarstwie i architekturze francuskiej, angielskiej, amerykańskiej, rosyjskiej – cechy stylowe, założenia ideowe, szkoły. Cechy stylowe neoklasycyzmu polskiego – styl Stanisławowski.
32. Geneza i założenia ideowe romantyzmu (styl w sztuce, czy postawa twórcza); Ogród romantyczny i nowy model rezydencji, jako odzwierciedlenie nowej postawy ideowej; malarstwo romantyzmu – Francja, Niemcy, Anglia, Polska.
33. Od realizmu do impresjonizmu. Rozwój malarstwa pejzażowego w XIX wieku; realizm, kierunek w sztukach przedstawionych połowy XIX wieku; Edgar Manet, impresjonizm – ostatni kierunek odtwórczy naśladujący naturę. Tendencje realistyczne w malarstwie polskim połowy XIX stulecia – malarstwo pejzażowe po powstaniu styczniowym.
34. Postimpresjonizm – pierwszy kierunek malarstwa nowoczesnego odchodzący od naturalistycznego sposobu widzenia.
35. Nurt polskiego malarstwa historyczno-patriotycznego po rozbiorach Polski aż do końca XIX wieku.
36. Nurt rozwojowy sztuk dekoracyjnych końca XIX wieku i pierwszej połowy XX wieku – secesja, art deco )styl nowoczesnej sztuki, czy nowy sposób dekoracyjności w architekturze i sztukach przedstawieniowych); charakter polskiego art deco.
37. Geneza i początki rozwoju sztuki abstrakcyjnej. Kierunki rozwoju abstrakcji geometrycznej w pierwszej połowie XX wieku – Niemcy, Rosja Sowiecka, Holandia. Ugrupowania artystyczne spod znaku polskiej awangardy artystycznej dwudziestolecia między wojennego – BLOK, PRAESENS, AR.
38. Fowizm i ekspresjonizm niemiecki – nurty sztuki ekspresjonistycznej w Europie. Nowa Rzeczywistość, czy jest to kierunek kontynuujący tendencje ekspresjonistyczne w malarstwie dwudziestolecia międzywojennego? Tendencje ekspresjonistyczne na gruncie polskim. Fowizm.
39. Poglądy i powojenna twórczość Le Corbusieur’a.
40. Sztuka abstrakcyjna po 1945 roku – kierunki rozwoju.
41. Socrealizm w sztukach plastycznych – geneza, założenia ideowe, inspiracje twórcze.
42. Tradycje i innowacje w malarstwie polskim po 1945 roku – nowoczesność wobec uwarunkowań politycznych czasów PRL-u.
43. Sztuka krytyczna, feminizm i przypadek grupy Ładnie.
44. Koncepcje miast idealnych ery nowożytnej i ich realizacje.
45. Geometryczny ogród francuski a krajobrazowy ogród angielski.
46. Miasto w dobie industrializacji i idea miasta ogrodu oraz przykładowe realizacje.
47. Modernistyczna doktryna urbanistyczna.
48. Sztuka Górnego Śląska wobec konfliktów wyznaniowych XVI–XVIII wieku.
49. Rozwój miast na Górnym Śląsku od średniowiecza do XX wieku.
50. Sztuka Górnego Śląska wobec konfliktów narodowych międzywojnia.

Opiekun praktyk

dr Aneta Borowik
ul. Bankowa 11, 40-007 Katowice
pok. 26
tel.: 32 359 17 74
e-mail: aneta.borowik@us.edu.pl

Praktyki zawodowe

Każdy student jest zobowiązany do końca piątego semestru odbyć praktyki zawodowe w wymiarze 160 godz.
(4 tygodnie), najlepiej w okresie wakacyjnym.

Opiekunem praktyk jest dr Aneta Borowik, która po przedłożeniu podpisanych dokumentów z praktyk (porozumienia oraz raportu) wpisuje zaliczenie.

Regulamin praktyk oraz niezbędne druki: http://kandydat.us.edu.pl/dzial-ksztalcenia/studenckie-praktyki-zawodowe.

Aby dopełnić wszelkich formalności należy:

1. Dokonać wyboru miejsca praktyk oraz uzyskać deklarację ze strony placówki, że praktyka w danym terminie będzie możliwa. Proszę pamiętać, że „rodzaj praktyki powinien odpowiadać profilowi kształcenia na kierunku lub specjalności studiów”, a celem praktyki jest:
   a) rozwijanie umiejętności wykorzystania wiedzy zdobytej na studiach;
   b) kształtowanie umiejętności niezbędnych w przyszłej pracy zawodowej;
   c) przygotowanie studenta do samodzielności i odpowiedzialności za powierzone mu zadania;
   d) stworzenie dogodnych warunków do aktywizacji zawodowej studenta na rynku pracy”.
2. Uzyskać akceptację dr Anety Borowik miejsca odbywania praktyk. Możliwe miejsca odbywania praktyk to m.in. muzea, galerie sztuki, urzędy ochrony zabytków etc.
3. Wypełnić oświadczenie o zapoznaniu się z zasadami organizacji praktyk, dostarczyć je do dr Anety Borowik.
4. Uzyskać od dr Anety Borowik imienne skierowanie na praktyki.
5. Wypełnić w dwóch egzemplarzach porozumienie
6. Na porozumieniu uzyskać podpis prodziekana ds. kształcenia i studentów Wydziału Humanistycznego oraz podpis dyrektora zakładu/instytucji miejsca odbywania praktyk.
7. Po odbyciu praktyk przedłożyć dr Anecie Borowik podpisane porozumienie oraz raport.
8. Wypełnić indeks, również stronę zatytułowaną „Praktyki”.
9. Zgłosić się po wpis, którego dokonuje dr Aneta Borowik zgodnie z programem studiów na piątym semestrze.

Praktyki związane z kontaktem z małoletnimi – ważne informacje i konieczne dokumenty oraz pozostałe pliki do pobrania znajdują się na stronie: https://us.edu.pl/wydzial/wh/sprawy-studenckie/praktyki-zawodowe/

Procedury zbierania i obiegu dokumentów:

Praktyki związane z kontaktem z osobami małoletnimi

Praktyki niezwiązane z kontaktem z osobami małoletnimi

Funkcjonowanie kierunku historia sztuki odbywa się w oparciu o współpracę z regionalnymi instytucjami kultury, urzędami zajmującymi się ochroną i konserwacją zabytków oraz prywatnymi podmiotami związanymi z wystawiennictwem i handlem dziełami sztuki. Przedstawiciele wyżej wymienionych jednostek stanowią głos doradczy (uprzednio w ramach działalności Rady Programowo-Biznesowej, obecnie w ramach Rady Kierunku) w opracowywaniu programu studiów, prowadzą zajęcia na kierunku oraz uczestniczą w wydarzeniach organizowanych przez kierunek Historia Sztuki oraz Instytut Nauk o Sztuce. Ponadto umożliwiają naszym studentom odbywanie praktyk zawodowych oraz wizyt studyjnych.