W II edycji rankingu Research.com: Best Universities in the World 2023 Ranking Uniwersytet Śląski w Katowicach zajął 1439. miejsce, wśród uczelni polskich obecnych w tym zestawieniu – 16. pozycję, natomiast w regionie – 1. miejsce. Zestawienie zostało przygotowane w oparciu o dane z Microsoft Academic Graph zgodnie z przyjętą dla rankingu metodologią. Pozycja rankingu uniwersytetów opiera się na sumie wartości indeksu H wszystkich czołowych naukowczyń i naukowców związanych z konkretną uczelnią. Wiodący(-a) naukowiec(-czyni) to badacz(-ka), którego wskaźnik D (indeks dyscyplinowy wynikający z indeksów indywidualnych H-index) przekracza z góry określony próg dla ich dyscyplin badawczych. Wśród naszych naukowczyń i naukowców takie kryteria spełnili:
- prof. dr hab. Marian Paluch z Wydziału Nauk Ścisłych i Technicznych UŚ (nauki fizyczne),
- prof. dr hab. Beata Walczak z Wydziału Nauk Ścisłych i Technicznych UŚ (nauki chemiczne),
- prof. dr hab. Grzegorz Racki z Wydziału Nauk Przyrodniczych UŚ (nauki o Ziemi i środowisku),
- prof. dr hab. Leszek Marynowski z Wydziału Nauk Przyrodniczych UŚ (nauki o Ziemi i środowisku).
Prof. Beata Walczak jest chemikiem analitykiem zajmującym się chemometrią, czyli wszelkimi możliwymi aspektami analizy danych instrumentalnych. Jej praca naukowa skupia się na opracowywaniu nowych metod chemometrycznych oraz na ich stosowaniu do badania złożonych układów chemicznych.
Prof. Marian Paluch swoje zainteresowania naukowe związał ściśle z opracowaną przez siebie wysokociśnieniową aparaturą do pomiarów relaksacji dielektrycznej oraz utworzeniem laboratorium wysokociśnieniowej spektroskopii dielektrycznej, które zyskało międzynarodowe uznanie, potwierdzone aktywną współpracą z wieloma naukowcami z ośrodków badawczych na całym świecie. Od wielu lat głównym nurtem jego badań są zagadnienia związane z wpływem ciśnienia na dynamikę molekularną materiałów szkłotwórczych oraz na transport ładunku w cieczach jonowych i polimerach jonowych.
Prof. Grzegorz Racki zajmuje się interdyscyplinarnymi badaniami z zakresu ewolucji biosfery, ze szczególnym uwzględnieniem epizodów wielkich katastrof ekologicznych w dziejach Ziemi. Jego dodatkowe zainteresowania badawcze to historia nauk o Ziemi i naukometria. Najważniejszym osiągnięciem naukowym jest przewodzenie grupie badawczej, która odkryła anomalnie podwyższone koncentracje rtęci w poziomach kryzysów ekologicznych w dewonie, dokumentując tym samym kluczową rolę kataklizmów wulkanicznych w masowych wymieraniach. Jest też współodkrywcą anomalii irydowej w Polsce, świadczącej o hekatombie spowodowanej uderzeniem asteroidy w końcu kredy.
Prof. Leszek Marynowski swoją karierę naukową poświęcił geochemii organicznej i nieorganicznej. Dyscyplina ta wykorzystywana jest w: 1. rekonstrukcji warunków sedymentacyjnych, zwłaszcza w odniesieniu do wielkich wymierań w historii Ziemi; 2. określaniu źródła zanieczyszczeń atmosfery, szczególnie przy zastosowaniu związków z grupy anhydrosacharydów i sacharydów; 3. badaniach nad stabilnością biopolimerów roślinnych (celuloza, hemiceluloza, pektyna, arabinogalaktany) w warunkach diagenezy; 4. określaniu źródła węglowodorów płynnych na podstawie molekularnych badań porównawczych.
Szczegółowe wyniki rankingu dostępne są na stronie Research.com.
Photo by Isaac Smith on Unsplash