jak nie dyskryminować?
Na niniejszej stronie przewija się apel „Bądź wrażliwy(-a) na przejawy dyskryminacji i nie ignoruj ich!”. Należy jednak zaznaczyć:
Zacznij od siebie, tj. stałej analizy swojego zachowania i jego konsekwencji.
Co to oznacza w praktyce?
Źródłem postawy równego traktowania jest postrzeganie siebie i innych jako wartościowych i godnych uznania. Nie oznacza to bynajmniej podziwu, ale oznacza przyjęcie, że to, co jest we mnie oraz to (kto), co mnie otacza istnieje i jest istotne, warte uwagi.
Mikronierówności to „małe akty dominacji i opresji” polegające na subtelnych, trudno uchwytnych i często nieuświadamianych oraz nieintencjonalnych zachowaniach, które deprecjonują osobę, wobec której są kierowane (ze względu na jakąś cechę odróżniającą ją od większości). Kiedy w trakcie oficjalnego zebrania prosisz mężczyznę o pomoc przy obsłudze rzutnika, a do kobiety zwracasz się w kwestii zrobienia notatek, tworzysz właśnie mikronierówności. Odnosisz się bowiem do pierwotnych cech tych osób i związanych z nimi skojarzeń, a nie pozycji i funkcji pełnionych w zespole. Mikronierówności możesz tworzyć także poprzez swoją komunikację niewerbalną, gdy “wywracasz” oczami, wzdychasz, przerywasz wypowiedzi osób charakteryzujących się jakąś cechą, np. młodym wiekiem.
Równo traktuj wszystkich studentów(-tki) i pracowników(-czki) bez względu na ich pochodzenie, płeć, opinie polityczne, narodowość, niepełnosprawność, status społeczny, wyznanie, orientację seksualną lub inne okoliczności. Nie oznacza to obowiązku traktowania wszystkich jednakowo, bez jakiegokolwiek zróżnicowania, ale stosowanie jednakowych norm, wymagań, standardów w takiej samej lub podobnej sytuacji, np. wszystkich pracowników(-czki) danej grupy dotyczą jednakowe normy czasu pracy, wszystkie osoby studiujące dany moduł mają te same wymagania egzaminacyjne.
Jeśli masz wątpliwości, co jest takim zwrotem, sprawdź lub spytaj, nie pozostawaj na poziomie swoich przekonań i przyzwyczajeń, gdyż postawy – a co za tym idzie zachowania – wobec różnorodnych “Innych” ewoluują dynamicznie we współczesnym świecie.
Analizuj pod tym kątem zarówno treści, jak i sposób ich organizacji oraz wdrożenia, np. sprawdź, czy każdy może odczytać prezentację/plik, dostać się do budynku, czy nie pomijasz nikogo w procesie stanowienia nowych regulacji. Do dyskryminacji nie musi dochodzić intencjonalnie, można nierówno potraktować innych nie chcąc tego.
Dowiedz się dlaczego i poważnie bierz pod uwagę inne punkty widzenia.
Nauczyciel(–ka) akademicki(–a) nie może wymagać od studentów(–tek), doktorantów(–tek), współpracowników(–czek) przyswajania swoich poglądów zamiast wiedzy zgromadzonej zgodnie z metodą naukową i regułami prowadzenia badań.