Tlenek grafenu to przykład związku chemicznego, który budzi duże zainteresowanie naukowców ze względu na swoje właściwości i możliwe zastosowania – zwłaszcza w urządzeniach elektronicznych, magazynowaniu energii i syntezie materiałów nanokompozytowych oraz polimerowych. W związku z tym trwają nie tylko intensywne badania mające na celu jak najdokładniejsze poznanie tych właściwości, lecz również poszukiwane są coraz lepsze metody syntezy tlenku grafenu – tańsze, bezpieczniejsze i bardziej wydajne.
Jednym z takich rozwiązań jest metoda Hummers’a polegająca na kilkugodzinnym działaniu na grafit mieszaniną azotanu(V) sodu, manganianu(VII) potasu oraz stężonego kwasu siarkowego(VI). O ile cały proces okazał się bardziej efektywny i bezpieczniejszy, o tyle wciąż jeszcze w wyniku przeprowadzanych reakcji uwalniały się toksyczne związki azotu, a na końcu – na skutek niecałkowitego utleniania grafitu do tlenku grafenu – powstawała obok produktu docelowego niepożądana zawiesina tych dwóch związków. Dlatego też w metodzie Hummers’a zastosowane zostały pewne modyfikacje polegające na wprowadzeniu nowej technologii procesu utleniania oraz procesu oczyszczania otrzymywanego w ten sposób tlenku grafenu.
Ten ostatni temat został podjęty przez naukowców związanych z Uniwersytetem Śląskim w Katowicach, którzy opracowali proces oczyszczania tlenku grafenu, proponując zastosowanie ekstrakcji ciągłej w aparacie Soxhleta z wykorzystaniem kwasu solnego albo bromowodorowego. Rozwiązanie zostało objęte ochroną patentową.
Autorami wynalazku są: dr Karina Kocot, dr hab. Barbara Feist, prof. UŚ, prof. dr hab. Rafał Sitko, dr hab. inż. Jacek Nycz, prof. UŚ, dr Marcin Szala (reprezentujący obecnie Politechnikę Łódzką), mgr Jakub Wantulok oraz mgr Krzysztof Byrdy.
