Prof. Jan Kisiel
Wybitny uczony w dziedzinie fizyki, ceniony nauczyciel akademicki i organizator badań naukowych, promotor młodej kadry. Absolwent studiów magisterskich z zakresu fizyki na Uniwersytecie Śląskim. Stopień naukowy doktora (1989) uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim, stopień doktora habilitowanego (1998) na Uniwersytecie Śląskim. W 2007 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nauk fizycznych.
W 1980 roku podjął pracę naukowo-dydaktyczną na Uniwersytecie Śląskim, w którym pełni funkcję lidera zespołu badawczego Fizyka Jądrowa w Badaniach Oddziaływań i Jej Zastosowania w Instytucie Fizyki im. Augusta Chełkowskiego na Wydziale Nauk Ścisłych i Technicznych.
Zainteresowania badawcze dotyczą doświadczalnej fizyki jądrowej i fizyki cząstek elementarnych, zwłaszcza badania własności neutrin w eksperymentach z tzw. długą bazą z wykorzystaniem różnych układów detekcyjnych, a także pomiarów charakterystyk podziemnych laboratoriów fizyki, w szczególności badania promieniotwórczości naturalnej występującej w tych laboratoriach, stanowiącej istotne tło dla eksperymentów fizycznych poszukujących rzadkich procesów.
Współzałożyciel Polskiej Grupy Neutrinowej powstałej w 2000 roku, do której należą zespoły badawcze z Katowic, Krakowa, Warszawy i Wrocławia, inicjator udziału fizyków z Uniwersytetu Śląskiego w eksperymentach z fizyki cząstek elementarnych przeprowadzanych w wiodących laboratoriach – eksperymenty Crystal Barrel (CERN), ICARUS T600 w LNGS (Włochy) i T2K w J-PARC (Japonia), koordynator projektów badawczych realizowanych m.in. w ramach europejskich programów FP7-Instruments oraz Interreg Baltic Sea Region.
Do ważniejszych osiągnięć związanych z pracą w międzynarodowych kolaboracjach fizyków T2K i ICARUS T600 należą: udział w pomiarze ostatniego parametru określającego oscylacje neutrin przez eksperyment T2K (publikacja w „Physical Review Letters” ma obecnie ok. 1000 cytowań wg bazy Web of Science), udział w pomiarze parametru opisującego łamanie symetrii CP w sektorze leptonowym przez eksperyment T2K (publikacja w „Nature”, 2020), udział w pomiarach przekrojów czynnych na oddziaływanie neutrin mionowych z różnymi tarczami w eksperymencie T2K, udział w pomiarze prędkości neutrin z wiązki CNGS (weryfikacja kontrowersyjnego doniesienia eksperymentu OPERA o nadświetlności neutrin) przez eksperyment ICARUS T600, udział w pomiarach ograniczających przestrzeń parametrów dla neutrin sterylnych – wersyfikacja tzw. efektu LSND przez eksperyment ICARUS T600, udział w osiągnięciach (wysoka czystość argonu i rekonstrukcja przypadków oddziaływań neutrin o różnej energii i topologii) potwierdzających użyteczność LAr TPC jako wszechstronnej technologii do badania rzadkich procesów.
Autor bądź współautor ponad 200 publikacji naukowych – indeks Hirscha wynosi 45, autor referatów prezentowanych na międzynarodowych konferencjach naukowych.
Za działalność i osiągnięcia uhonorowany Złotą Odznaką „Za zasługi dla Uniwersytetu Śląskiego” (2016), Fundamental Physics Breakthrough Prize jako członek międzynarodowej kolaboracji fizyków T2K (2016) oraz Śląską Nagrodą Naukową (2019).
W 2020 roku został wyróżniony uniwersytecką Nagrodą Pro Scientia et Arte przyznaną w uznaniu wybitnych osiągnięć naukowych i dydaktycznych.