Prof. Grzegorz Racki
Prof. dr hab. Grzegorz Racki jest wybitnym uczonym geologiem i paleobiologiem o bogatym dorobku naukowym, cenionym nauczycielem akademickim oraz osobą ogromnie zasłużoną dla nauki. Znalazł się na liście badaczy z całego świata, którzy mają największy wpływ na rozwój nauki (artykuł prezentujący zestawienie ponad 150 tys. badaczy z całego świata w czasopiśmie „PLOS Biology”).
Naukowiec karierę akademicką rozpoczął w 1976 roku, uzyskując tytuł magistra geologii w Uniwersytecie Warszawskim, stopień doktora uzyskał w Polskiej Akademii Nauk w Warszawie w 1984 roku, habilitował się w Państwowym Instytucie Geologicznym w Warszawie w 1994 roku, zaś tytuł profesora nauk o Ziemi otrzymał w 2000 roku.
W 1976 roku rozpoczął pracę jako asystent na Wydziale Nauk o Ziemi Uniwersytetu Śląskiego, a od 1994 roku zatrudniony był jako adiunkt. W latach 2001–2006 był kierownikiem Katedry Stratygrafii Ekosystemów Uniwersytetu, w latach 2006–2010 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Paleobiologii PAN w Warszawie. Od 2019 roku jest profesorem na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Śląskiego (w latach 2011–2019 – profesor zwyczajny na Wydziale Nauk o Ziemi Uniwersytetu Śląskiego).
Prof. Grzegorz Racki zajmuje się interdyscyplinarnymi badaniami z zakresu ewolucji biosfery i stratygrafii zdarzeń, ze szczególnym uwzględnieniem epizodów wielkich wymierań w dewonie, ale też w końcu permu i kredy. Dodatkowe zainteresowania badawcze prof. Grzegorza Rackiego to historia nauk o Ziemi, a także naukometria.
Badacz jest autorem bądź współautorem 2 książek, 9 rozdziałów w monografiach, w tym w 2 encyklopediach, oraz ponad 200 recenzowanych artykułów, jak też kilkunastu komentarzy polemicznych w czasopismach międzynarodowych (m.in. w „Science”) i krajowych (głównie w „Forum Akademickim”) oraz artykułów popularnonaukowych (w tym trzech w tygodniku „Polityka”).
Pełny zestaw publikacji prof. dr. hab. Grzegorza Rackiego znajduje się na stronie ReserachGate.
Prof. Grzegorz Racki współredagował numer tematyczny „Global and Planetary Change”, 2 numery tematyczne „Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology’, 5 numerów tematycznych „Acta Palaeontologica Polonica”. Jest współautorem „Polskich Zasad Stratygrafii”. Kierował 5 grantami badawczymi, w tym NCN „Maestro” w latach 2013–2018 oraz koordynował 4 projekty międzyrządowe. Jest członkiem komitetów redakcyjnych 4 czasopism międzynarodowych oraz laureatem nagród m.in. Polskiego Towarzystwa Geologicznego i wyróżnień za najlepsze publikacje w „Acta Paleontologica Polonica”.
Naukowiec wykładał m.in. geologię historyczną, paleontologię, podstawy stratygrafii oraz naukę o katastrofach ekologicznych w dziejach Ziemi. Był promotorem 4 rozpraw doktorskich i 32 magisterskich.
Najważniejszymi osiągnięciami naukowymi prof. Grzegorza Rackiego są:
- kierowanie grupą badawczą, która odkryła anomalne koncentracje rtęci w poziomach wielkich katastrof ekologicznych w dewonie, potwierdzając kluczową rolę kataklizmów wulkanicznych w masowych wymieraniach (podstawowy wynik grantu „Maestro”);
- współodkrycie specyficznie zachowanej anomalii irydowej w Polsce, potwierdzające wielki impakt w końcu kredy;
- wykazanie braku współczesnych odpowiedników dla szeregu aspektów paleoekologii paleozoiku, a tym samych uwydatnienie istotnych ograniczeń metody aktualistycznej.
W bazie Google Scholar ma 5311 cytowań i wskaźnik Hirscha h=39, a w bazie Web of Science: 99 publikacji, 2682 cytowań i wskaźnik Hirscha h=30.