Ciecze jonowe to ciekawy przykład materiałów wpisujących się w ideę tak zwanej zielonej chemii. Przy ich projektowaniu i otrzymywaniu uwzględnia się bowiem całkowitą eliminację lub jak najmniejsze użycie substancji niebezpiecznych i szkodliwych dla człowieka i środowiska. Budzą duże zainteresowanie w świecie naukowym i w przemyśle ze względu na swoje interesujące właściwości. Są bezpiecznymi rozpuszczalnikami. Wykorzystuje się je jako elektrolity w bateriach. Mogą pełnić funkcję superprzewodników. Charakteryzuje je możliwość recyklingu, niska temperatura topnienia czy obecność ładunku elektrycznego. Niektóre z nich cechuje skrócenie czasu reakcji przy jednoczesnym zachowaniu wysokiej wydajności i selektywności.
Szczególnie interesującą grupą wydają się poli(ciecze jonowe). Są bardziej wytrzymałe pod względem mechanicznym i termicznym przy zachowanym dobrym przewodnictwie jonowym. Co więcej, właściwy dobór warunków polimeryzacji pozwala sterować ich właściwościami fizykochemicznymi.
Warunki te są przedmiotem zainteresowania naukowców z Wydziału Nauk Ścisłych i Technicznych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, którzy opracowali wysokociśnieniowy kontrolowany sposób bezpośredniej syntezy imidazoliowych polimerów jonowych o charakterze polikationów. Dzięki rozwiązaniu można otrzymać makrocząstki o dużych ciężarach cząsteczkowych i małej dyspersyjności – co do tej pory nie było możliwe. Zaletą wynalazku jest nie tylko uproszczenie i przyspieszenie procesu technologicznego, lecz również ograniczenie ilości odpadów poprodukcyjnych. Takie rozwiązanie może być stosowane w warunkach przemysłowych do syntezy polimerów wykorzystywanych m.in. do tworzenia kondensatorów polimerowych, jonowych polimerów do celów biomedycznych, a także membran stosowanych w technikach oczyszczania i separacji.
Autorami opatentowanego wynalazku są: dr inż. Andrzej Dzienia, dr inż. Paulina Maksym, dr hab. Magdalena Tarnacka, prof. UŚ, dr Iwona Grudzka-Flak, prof. dr hab. Kamil Kamiński, prof. dr hab. Marian Paluch.
