Prof. Ryszard Kaczmarek
Wybitny uczony w dziedzinie historii, badacz dziejów Polski, Śląska i Niemiec w XIX i XX wieku, ceniony nauczyciel akademicki i organizator badań naukowych, promotor młodej kadry. Absolwent studiów historycznych na Uniwersytecie Śląskim, w którym uzyskał stopień naukowy doktora (1989) oraz stopień doktora habilitowanego (1999). W 2008 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych.
W 1982 roku podjął pracę naukowo-dydaktyczną na Uniwersytecie Śląskim, na którym pełnił m.in. funkcję prodziekana Wydziału Nauk Społecznych (2002–2008) oraz dyrektora Instytutu Historii (2008–2012). Jako wieloletni kierownik Zakładu Historii Śląska kieruje zespołem prowadzącym na Uniwersytecie Śląskim badania poświęcone historii Śląska w okresie nowożytnym i najnowszym.
Od 2012 roku zatrudniony również w Bibliotece Śląskiej w Katowicach, w której pełni funkcję zastępcy dyrektora do spraw Instytutu Badań Regionalnych.
Stypendysta Fundacji Friedricha Eberta i Konferenz der Wissenschaftlichen Akademien oraz Fundacji Lanckorońskich. Członek rad naukowych instytucji uniwersyteckich i badawczych oraz wydawnictw i czasopism naukowych w kraju i za granicą.
Realizował polsko-niemiecko-czeski projekt „Historia Górnego Śląska” (książka Historia Górnego Śląska. Polityka, gospodarka i kultura europejskiego regionu ukazała się w języku polskim w 2011 roku, w języku niemieckim w 2015). Był polskim koordynatorem międzynarodowych projektów: „Common Constitution and Language Learning Action”, Action 4 „Active European Remembrance” oraz projektu w ramach programu ramowego UE Horyzont 2020 (działanie: Marie Skłodowska-Curie Innovative Training Networks) „Children Born of War – Past, Present and Future. CHIBOW”; kierował także projektem Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki „Polacy w armii Kajzera”.
Autor licznych publikacji naukowych, w tym autorskich monografii, ponad 100 artykułów w czasopismach i autorskich rozdziałów w pracach zbiorowych, redaktor kilkunastu prac zbiorowych, recenzent w przewodach doktorskich oraz w postępowaniach habilitacyjnych i profesorskich. Do najważniejszych autorskich monografii należy zaliczyć: Górny Śląsk podczas II wojny światowej. Między utopią niemieckiej wspólnoty narodowej a rzeczywistością okupacji na terenach wcielonych do Trzeciej Rzeszy, Katowice 2006, Polacy w Wehrmachcie, Kraków 2010, Historia Polski 1914–1989, Warszawa 2010, Polacy w armii Kajzera, Kraków 2014, Powstania śląskie 1919–1920–1921. Nieznana wojna polsko-niemiecka, Kraków 2019, Poles in Kaiser’s Army On the Front of the First World War, Berno 2020.
Za działalność i osiągnięcia uhonorowany Złotą Odznaką „Za zasługi dla Uniwersytetu Śląskiego” (2018), Nagrodą „Śląski Szmaragd” Diecezji Katowickiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP za szczególne osiągnięcia w dziedzinie ekumenizmu, pojednania między narodami i integracji europejskiej (2019), Nagrodą Historyczną Fundacji Identitas w kategorii najlepsza książka historyczna za publikację Polacy w armii Kajzera (2015) oraz Nagrodą Historyczną tygodnika „Polityka” za książkę Powstania śląskie 1919–1920–1921. Nieznana wojna polsko-niemiecka (2020).
W 2020 roku został wyróżniony uniwersytecką Nagrodą Pro Scientia et Arte przyznaną w uznaniu wybitnych osiągnięć naukowych i dydaktycznych.