Prof. Stanisław Kucharski
Wybitny uczony o bogatym dorobku naukowym w dyscyplinie nauki chemiczne, specjalista z zakresu chemii kwantowej, ceniony nauczyciel akademicki i organizator badań, wychowawca i promotor młodej kadry naukowej.
Absolwent studiów chemicznych na Uniwersytecie Jagiellońskim. Stopień naukowy doktora uzyskał na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Śląskiego (1978), natomiast stopień doktora habilitowanego na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego (1993). Na wniosek Rady Naukowej tego samego wydziału otrzymał w roku 2002 tytuł naukowy profesora.
W 1971 roku podjął pracę naukowo-dydaktyczną na Uniwersytecie Śląskim, w którym pełnił m.in. funkcję prorektora do spraw finansów i rozwoju (2008–2016), dziekana Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii (1999–2005), dyrektora Instytutu Chemii (2005–2008 i 2016–2018), kierownika Zakładu Chemii Teoretycznej (1999–2018) oraz przewodniczącego senackiej komisji do spraw badań naukowych i współpracy z zagranicą (1999–2002) i senackiej komisji do spraw budżetu i finansów (2002–2008).
Zainteresowania badawcze i jednocześnie najważniejsze osiągnięcia naukowe profesora Stanisława Kucharskiego związane są z tworzeniem i wdrażaniem nowych metod obliczeniowych stosowanych w laboratoriach chemii kwantowej na świecie, tj. konstrukcją metod pozwalających opisać z wysoką precyzją strukturę molekularną i elektronową cząsteczek chemicznych. Ramy teoretyczne dla poszukiwań nowych metod obliczeniowych wyznacza teoria sprzężonych klasterów (CC – Coupled Cluster) oraz wielociałowy rachunek perturbacyjny (MBPT – Many Body Perturbation Theory).
Doświadczenie wielu lat w stosowaniu formalizmu wielociałowego umożliwiło wypracowanie pomysłowych metod posługiwania się techniką diagramów Feynmana oraz ich efektywnego tłumaczenia na język programowania. Dzięki nowatorskiej technice profesor Stanisław Kucharski opracował unikatowy schemat obliczeniowy metody uwzględniającej wzbudzenia poczwórne, znanej pod akronimem CCSDT(Qf), która stosowana jest do szerszego zakresu układów chemicznych w porównaniu z metodami dostępnymi w literaturze, bez utraty jakości uzyskiwanych wyników. Zaletą metody CCSDT(Qf) jest to, że pozwala wyznaczyć wartość spójnych wzbudzeń poczwórnych także dla relatywnie dużych baz funkcyjnych.
Profesor Stanisław Kucharski współpracuje z uczonymi z najlepszych ośrodków chemii kwantowej w USA: profesorem Rodneyem J. Bartlettem z Quantum Theory Project, University of Florida w Gainesville, profesorem Piotrem Piecuchem z Michigan State University w East Lansing oraz profesorem Krzysztofem Szalewiczem z University of Delaware w Newark. Wynikiem współpracy jest współudział w tworzeniu dwóch pakietów programów kwantowo-chemicznych: ACES II wspólnie z profesorem Rodneyem J. Bartlettem oraz GAMESS wspólnie z profesorem Piotrem Piecuchem.
Dorobek profesora Stanisława Kucharskiego obejmuje 95 prac opublikowanych w prestiżowych czasopismach: Journal of Chemical Physics, Physical Review A, Journal of Chemical Theory and Computation, Journal of the American Chemical Society – sumaryczna liczba cytowań prac wynosi 7488 wg Google Scholar, a indeks Hirscha: 40. Wyniki prac prezentował wielokrotnie podczas seminariów oraz na konferencjach w kraju i za granicą; jest członkiem Komitetu Naukowego cyklicznej, międzynarodowej konferencji „Central European Symposium on Theoretical Chemistry”.
Kierował sześcioma grantami finansowanymi ze źródeł zewnętrznych oraz uczestniczył w projekcie europejskiego programu COST: „Towards a new level of accuracy in computations of molecular structure, molecular properties, spectroscopy and thermochemistry” (2002–2006).
W 2021 roku został wyróżniony uniwersytecką Nagrodą Pro Scientia et Arte przyznaną w uznaniu wybitnych osiągnięć naukowych w dziedzinie nauk ścisłych i przyrodniczych.