Uniwersytet Śląski w Katowicach

Moja przygoda z programowaniem zaczęła się, gdy miałem zaledwie 11 lat. Przeglądając starą piwnicę babci, natrafiłem na Atari mojego taty wraz z podręcznikiem do Small Basic. Zafascynowany, zacząłem pisać proste programy i gry tekstowe, odkrywając nieskończone możliwości twórcze, jakie daje kodowanie. To była moja pierwsza lekcja, że jedynym ograniczeniem w świecie informatyki jest nasza wyobraźnia.

W gimnazjum i liceum moja fascynacja programowaniem tylko rosła. Razem z kolegami tworzyliśmy proste strony internetowe, a później miałem okazję zarządzać stroną internetową klubu fitness mojej cioci. To doświadczenie nauczyło mnie, jak ważne jest rozumienie potrzeb biznesowych i pracy z „klientem”, a także jak satysfakcjonujące może być rozwiązywanie nieoczywistych problemów.

Od 19 roku życia jestem zawodowym programistą. Wybór studiów informatycznych był dla mnie naturalnym krokiem, ponieważ pragnąłem rozwijać swoje umiejętności i spełniać marzenia o tworzeniu innowacyjnych rozwiązań. Podczas studiów poznałem wielu wspaniałych ludzi, z którymi mogłem realizować swoje pomysły zarówno na zajęciach, jak i poza nimi. Dzięki nim, wspólne projekty stały się jeszcze bardziej inspirujące i pełne kreatywności.

Praca programisty pozwala mi realizować moje pasje – tworzę wszystko, co tylko przyjdzie mi do głowy, czerpiąc radość i satysfakcję z każdego projektu. Najbardziej fascynuje mnie w tej pracy moment, gdy ktoś przychodzi z pomysłem, a ja mogę go ożywić. To niesamowite uczucie widzieć, jak idea staje się rzeczywistością dzięki mojej pracy. Czasem też analizuję pomysły i proponuję alternatywne ścieżki, co bywa równie ekscytujące.

Tworzę również abstrakcyjną sztukę generatywną, wykorzystując własne algorytmy. To dla mnie sposób na artystyczne wyrażenie siebie i zaspokojenie potrzeby twórczości